W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Anna Adamis, odnosząc się do jego znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie i jego znaczenia w różnych obszarach. Anna Adamis stał się tematem rosnącego zainteresowania, gdyż jego wpływ rozciąga się na różne obszary wiedzy i życia codziennego. Na tych stronach przeanalizujemy główne cechy Anna Adamis, a także jego ewolucję w czasie i wpływ w różnych kontekstach. Dzięki kompleksowemu podejściu postaramy się zapewnić panoramiczny obraz Anna Adamis, badając jego wiele aspektów i jego dzisiejsze znaczenie.
![]() Anna Adamis w 1973 r. | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Narodowość | |
Dziedzina sztuki |
autorka tekstów |
Anna Adamis (ur. 30 sierpnia 1943 w Kolárovie (węg. Gúta) – węgierska autorka tekstów, poetka i wykonawczyni.
Od 1961 do 1967 r. była członkiną zespołu teatralnego Egyetemi Színpad (Scena Uniwersytecka). W tym też czasie zdobyła doktorat na wydziale prawa. Była członkiem Szerzői Jogi Szakértői Testület (Autorskiego Kolegium Rzeczoznawców Prawnych). Publikuje od roku 1965. W 1992 otrzymała za teksty dla Locomotivu GT, a w 1995 za teksty dla Omegi nagrodę za całokształt działalności. Napisała dla nich najbardziej znane teksty. Przygotowywała płyty z wielu wykonawcami: Kati Kovács, Neoton Família, Sarolta Zalatnay, Éva Ruttkai, Iván Darvas, Ferenc Bács, Ildikó Keresztes, Kati Bontovics, Örs Szörényi i Miklós Varga. Pisanie tekstów po angielsku zaczęła już w czasie współpracy z Omegą. W 1977 r. otrzymała nagrodę amerykańskich tekściarzy, a 1981 napisała piosenkę pod tytułem „As if” dla Johnny’ego Mathisa. Była żoną perkusisty Omegi i Locomotiv GT Józsefa Lauxa[1].
Karierę rozpoczęła od pisania tekstów dla Omegi (Gyöngyhajú lány, Ha én szél lehetnék, Tízezer lépés, Petróleumlámpa i szereg innych), a potem dla Locomotivu GT (Ezüst nyár, Kotta nélkül, Álomarcú lány, Ő még csak most 14, Ha a csend beszélni tudna itd.). W 1976 r. odeszła od Locomotivu i rozszerzyła swą działalność na pracę przy albumach innych wykonawców. Z jej nazwiskiem związane są również teksty do cieszących się dużą popularnością musicali „Képzelt riport egy amerikai popfesztiválról” (1973) (Wymyślony reportaż z amerykańskiego pop-festiwalu) i „Harmincéves vagyok” (1975) (Mam trzydzieści lat). W 1977 r. dostała nagrodę „Az ifjúság körében kifejtett kulturális tevékenységért díjat” (Za działalność kulturalną prowadzoną wśród młodzieży), następnie na festiwalu American Song nagrodę dla autora tekstów. W 1997 r. ukazała się składanka pod tytułem „Adamis Anna”. W 1979 r. ukazał się w wydawnictwie Corvina Kiadó tomik poezji „Versek és Képek” wydany wspólnie z Arnoldem Grossem. W książce Miklósa Ómolnára opowiadającej o członkach obsługi tras koncertowych pod tytułem „A rock napszámosai” (Rockowi wyrobnicy) jeden z byłych techników Locomotivu GT „Pék” powiedział, że gdy zespół dostał zaproszenie do USA, Anna Adamis podała się za członka obsługi i technika, i w ten sposób mogła wyjechać (zaproszenie opiewało na 4 muzyków i dwóch techników)[2].