Andrzej Tyc

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Andrzej Tyc, który przykuł uwagę wielu osób. W miarę zagłębiania się w tę analizę zbadamy różne aspekty Andrzej Tyc, od jego początków po wpływ na dzisiejszy świat. Przeanalizujemy także różne perspektywy istniejące wokół Andrzej Tyc, zapewniając zrównoważony i pełny obraz tego tematu. Dodatkowo sprawdzimy, jak Andrzej Tyc ewoluował na przestrzeni czasu i jak wpłynął na różne obszary społeczeństwa. Ostatecznie ten artykuł ma na celu przedstawienie szerokiego przeglądu Andrzej Tyc i zapewnienie czytelnikom głębszego i solidniejszego zrozumienia tego fascynującego tematu.

Andrzej Tyc
Data i miejsce urodzenia

4 czerwca 1942
Pułtusk

Wojewoda toruński
Okres

od 1990
do 1992

Przynależność polityczna

Unia Demokratyczna

Poprzednik

Stanisław Rakowicz

Następca

Bernard Kwiatkowski

Senator II kadencji
Okres

od 25 listopada 1991
do 31 maja 1993

Przynależność polityczna

Unia Demokratyczna

Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Wolności i Solidarności

Andrzej Tyc (ur. 4 czerwca 1942 w Pułtusku) – polski matematyk, profesor nauk matematycznych, senator II kadencji.

Życiorys

Ukończył w 1966 studia matematyczne na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, po których rozpoczął karierę naukową. W 1970 obronił doktorat w Instytucie Matematycznym Polskiej Akademii Nauk, w 1977 habilitował się. W 2003 otrzymał tytuł profesora nauk matematycznych. Pracuje jako wykładowca na Wydziale Matematyki i Informatyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu.

Od połowy lat 60. aktywnie uczestniczył w spotkaniach duszpasterstwa akademickiego jezuitów w Toruniu. Pod koniec tej samej dekady wszedł w skład zarządu Klubu Inteligencji Katolickiej w Toruniu. W latach 1973–1977 był prezesem tej organizacji. W grudniu 1981 został członkiem Prymasowskiej Rady Społecznej. W latach 80. należał do aktywnych działaczy opozycji demokratycznej w regionie. Obok m.in. Antoniego Stawikowskiego brał udział w Tajnym Konwencie Doradców Regionu, stanowiącym organ doradczy „Solidarności”. W stanie wojennym został internowany na okres od 13 grudnia 1981 do 27 lutego 1982.

Od 1990 do 1992 zajmował stanowisko wojewody toruńskiego. Należał do założycieli ROAD i Unii Demokratycznej. W latach 1991–1993 z ramienia UD sprawował mandat senatora II kadencji[1]. Doradzał też premier Hannie Suchockiej przy projektowaniu reformy samorządowej (jako główny negocjator rządu do spraw mapy powiatowej). W 1993 bez powodzenia ubiegał się o reelekcję. Od 1994 był członkiem Unii Wolności. Był członkiem komitetu poparcia Bronisława Komorowskiego przed wyborami prezydenckimi w 2010 i w 2015[2][3].

Jest mężem profesor Zofii Mocarskiej-Tycowej, literaturoznawczyni, kierowniczki Zakładu Wiedzy o Kulturze w Instytucie Literatury Polskiej UMK. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (2000)[4] i Oficerskim (2007)[5] Orderu Odrodzenia Polski oraz Krzyżem Wolności i Solidarności (2015)[6].

Przypisy

  1. ↑ Informacje na stronie Senatu. .
  2. ↑ Komitet poparcia Bronisława Komorowskiego. onet.pl, 16 maja 2010. .
  3. ↑ Kto wszedł do komitetu poparcia Komorowskiego. dziennik.pl, 15 marca 2015. .
  4. ↑ M.P. z 2001 r. nr 1, poz. 10
  5. ↑ M.P. z 2007 r. nr 52, poz. 596
  6. ↑ M.P. z 2015 r. poz. 978

Bibliografia

Wojewodowie toruńscy 1975–1998