Andrzej Jarecki

W dzisiejszym świecie Andrzej Jarecki stał się tematem cieszącym się dużym zainteresowaniem i znaczeniem w różnych obszarach społeczeństwa. Od sfery naukowej po polityczną, Andrzej Jarecki przykuł uwagę badaczy, naukowców, liderów i ogólnie obywateli, wywołując intensywną debatę i analizę na temat jego implikacji i reperkusji. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty i perspektywy Andrzej Jarecki, badając jego wpływ dzisiaj i możliwe prognozy na przyszłość. Od jego powstania do ewolucji, w tym jego wpływu na teraźniejszość, zagłębimy się w pełną i wyczerpującą analizę Andrzej Jarecki, odnosząc się do jego pozytywnych, negatywnych i kontrowersyjnych aspektów.

Andrzej Jarecki
Data i miejsce urodzenia

3 maja 1933
Warszawie

Data i miejsce śmierci

7 maja 1993
k. Waverly

Przyczyna śmierci

wypadek drogowy

Miejsce spoczynku

Cmentarz Powązkowski w Warszawie

Zawód, zajęcie

literat

Narodowość

polska

Alma Mater

Uniwersytet Warszawski

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi
Cytaty w Wikicytatach

Andrzej Jarecki (ur. 3 maja 1933 w Warszawie, zm. 7 maja 1993 k. Waverly) – polski dramaturg, poeta, satyryk, krytyk teatralny i tłumacz.

Życiorys

Absolwent XXV Liceum Ogólnokształcącego im. Józefa Wybickiego w Warszawie. Ukończył polonistykę na Uniwersytecie Warszawskim w 1955. Jeden z twórców i uczestników Studenckiego Teatru Satyryków. W kwietniu 1962 ożenił się z aktorką Anną Prucnal, którą niedługo później zostawił dla innej związanej z STS-em kobiety - aktorki, malarki i scenografki Marii Chrząszcz[1].


W latach 70. dyrektor Teatru Rozmaitości w Warszawie. W czasie stanu wojennego związany z opozycją solidarnościową, pisał teksty do paryskiej „Kultury” (pod pseudonimem „Krajowiec”).

Grób Andrzeja Jareckiego na Starych Powązkach

W 1990 mianowany przez rząd Tadeusza Mazowieckiego radcą kulturalnym ambasady RP w Waszyngtonie.

Andrzej Jarecki był autorem wielu piosenek satyrycznych, współpracował z Olgą Lipińską, jeden z jego utworów to charakterystyczna piosenka „Kuku na muniu” z programu Kabaretu Olgi Lipińskiej pt. „Bal” z 1990, potem wykorzystywana regularnie jako piosenka finałowa w latach 1990–1992. Tłumaczył liczne teksty z literatury rosyjskiej, m.in. wiersze Nikołaja Olejnikowa i innych „oberiutów”. Wraz z Gustawem Gottesmanem dokonał pierwszego przekładu na język polski libretta legendarnego musicalu Les Misérables Boublila (libretto francuskie) i Schönberga (muzyka) opartego na powieści Nędznicy Wiktora Hugo, który w latach 1989–2000 wystawiany był w gdyńskim Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w reżyserii Jerzego Gruzy.

Zmarł w wyniku obrażeń odniesionych w wypadku samochodowym na autostradzie w pobliżu Waverly w stanie Tennessee, w drodze do Little Rock w Arkansas, gdzie miał dokonać otwarcia Klubu Polskiego (w wypadku zginął też Hubert Romanowski, radca naukowy ambasady). Został pochowany 19 maja 1993 na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 174-3-7)[2].

Filmografia

  • 1962 – „Jutro premiera” (znajomy Wiewiórskiego w kawiarni „Klubu Literatów”)
  • 1966 – „Marysia i Napoleon” (scenarzysta)
  • 1969 – „Jarzębina czerwona” (autor tekstu przewodniej piosenki)
  • 1971 – „Diament Radży” (scenarzysta)
  • 1986 – „Na kłopoty – Bednarski” (piosenka finałowa „tres bien, sehr gut”)
  • 1988 – „Łabędzi śpiew” (autor tekstu piosenki)
  • 1989 – „Konsul” (dialogi)

Odznaczenia i nagrody

Przypisy

  1. ↑ Gwiazda PRL-u złapała męża na... striptiz. Była seksualną rewolucjonistką , swiatseriali.interia.pl .
  2. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ANDRZEJ JARECKI, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne .
  3. ↑ a b c Andrzej Jarecki, Encyklopedia teatru polskiego (osoby) .
  4. ↑ Laureaci Nagród ZAiKS-u , www.zaiks.org.pl .

Bibliografia

Linki zewnętrzne