Andezyt
W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Andezyt, analizując jego pochodzenie, rozwój i dzisiejsze znaczenie. Od pierwszego pojawienia się do wpływu na współczesne społeczeństwo, Andezyt był tematem wielkiego zainteresowania i debaty w różnych obszarach. W następnych kilku linijkach zbadamy jego wpływ na różne aspekty życia codziennego, a także jego związek z innymi istotnymi tematami. Aby zaoferować wszechstronną wizję, zagłębimy się w różne perspektywy i opinie istniejące wokół Andezyt, w celu zapewnienia szerszego i wzbogacającego zrozumienia.
Andezyt – obojętna skała wulkaniczna lub subwulkaniczna[1] o strukturze porfirowej.
W skład andezytu wchodzą: plagioklazy, biotyt, pirokseny i amfibole. Andezyt ma barwę szarą, brunatną, zieloną lub czarną. Andezyty pienińskie mają barwy białe do jasnoszarych, z czarnymi kryształkami amfiboli.
Na diagramie klasyfikacyjnym QAPF andezyt zajmuje wraz z bazaltem pola nr: 9+, 10+, 9, 10, 9’, 10’. Głębinowym odpowiednikiem andezytu jest dioryt i monzodioryt.
Według klasyfikacji TAS andezyty zajmują pola: O1 (bazaltowe andezyty), O2 (andezyty).
- Pc – pikrobazalty
- B – bazalty
- O1 – bazaltowe andezyty
- O2 – andezyty
- O3 – dacyty
- R – ryolity alkaliczne i ryolity
- S1 – trachybazalty
- S2 – trachyandezyty (maugearyty i shoshonity)
- S3 – trachyandezyty (benmoreity i latyty)
- T – trachity alkaliczne, trachity
- U1 – bazanity i tefryty
- U2 – fonotefryty
- U3 – tefryfonolity
- Ph – fonolity
- F – foidyty
Rozpowszechniony w ubiegłych epokach geologicznych, jest równocześnie jedną z najpospolitszych współczesnych skał wulkanicznych. Występuje zwłaszcza na wybrzeżach i wyspach Oceanu Spokojnego (linia andezytowa). W Polsce – andezyt pieniński w Pieninach (m.in. Bryjarka i Jarmuta górujące nad Szczawnicą, góra Wdżar koło Czorsztyna). Znajduje zastosowanie jako materiał w budownictwie (np. gmach Banku Gospodarstwa Krajowego w Warszawie) i dekoratorstwie, również jako materiał kwasoodporny.
Skały andezytowe stosunkowo łatwo wietrzeją, dając zasobne w składniki pokarmowe dla roślin (głównie wapń i magnez) gleby gliniaste.
Przypisy
- ↑ Skały Obojętne. Zasoby AGH. . (pol.).
Bibliografia
- Wacław Ryka, Anna Maliszewska, Słownik petrograficzny, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1982, ISBN 83-220-0150-9, OCLC 69507580.