Anastazy Albert Makowski

W dzisiejszym świecie Anastazy Albert Makowski stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na życie codzienne, Anastazy Albert Makowski przyciąga uwagę osób w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Kiedy zagłębiamy się w ten temat, niezwykle ważne jest zbadanie jego różnych aspektów, od jego początków po ewolucję w czasie. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy Anastazy Albert Makowski i jego implikacje w różnych obszarach, aby zapewnić pełną i dogłębną wizję tego, tak aktualnego dzisiaj tematu.

Anastazy Albert Makowski
podpułkownik artylerii podpułkownik artylerii
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1895
Nieżywięć

Data śmierci

26 grudnia 1987

Przebieg służby
Siły zbrojne

Wojsko Polskie

Jednostki

57 Pułk Piechoty,
7 Pułk Artylerii Ciężkiej,
Szkoła Podchorążych Rezerwy Artylerii,
22 Pułk Artylerii Lekkiej,
30 Pułk Artylerii Lekkiej,
11 Pułk Artylerii Ciężkiej

Stanowiska

kwatermistrz pułku
zastępca dowódcy pułku
dowódca pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
powstanie wielkopolskie
wojna polsko-bolszewicka
I wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Medal Niepodległości Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939

Anastazy Albert Makowski (ur. 24 lutego 1895 w Nieżywięciu, zm. 26 grudnia 1987) – podpułkownik artylerii Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodził się 24 lutego 1895 w Nieżywięciu, w powiecie brodnickim, w rodzinie Jana i Rozalii z Górskich[1].

Po zakończeniu I wojny światowej został przyjęty do Wojska Polskiego. Brał udział w powstaniu wielkopolskim[2]. Został awansowany na stopień porucznika piechoty ze starszeństwem z dniem 1 czerwca 1919[3]. W 1923 był oficerem 57 pułku piechoty w Poznaniu[4]. 31 marca 1924 został mianowany kapitanem ze starszeństwem z 1 lipca 1923 i 43. lokatą w korpusie oficerów piechoty[5].

Następnie został przeniesiony do korpusu oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem do 7 pułku artylerii ciężkiej w Poznaniu[6]. W lipcu 1928 został przeniesiony do kadry oficerów artylerii z równoczesnym przeniesieniem służbowym do Szkoły Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim[7][8]. Do 10 marca 1930 dowodził 4. baterią artylerii polowej[9]. Z dniem 1 kwietnia tego roku został przydzielony na pięciomiesięczny kurs dowódców dywizjonów w Centrum Wyszkolenia Artylerii w Toruniu[10]. Po ukończeniu kursu wrócił do szkoły i objął dowództwo 2. baterii artylerii ciężkiej[11]. Został awansowany na stopień majora artylerii ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1931[12]. W marcu 1932 został przeniesiony do 22 pułku artylerii lekkiej w Rzeszowie na stanowisko dowódcy III dywizjonu[13][14]. Z dniem 1 maja 1934 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza pułku[15]. Na stopień podpułkownika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1938 i 21. lokatą w korpusie oficerów artylerii[16]. W tym samym roku został przeniesiony do 30 pułku artylerii lekkiej w Brześciu na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku.

Po wybuchu II wojny światowej podczas kampanii wrześniowej był dowódcą 11 pułku artylerii ciężkiej Warszawa-Praga[2]. Został wzięty do niewoli przez Niemców i był osadzony w obozach jenieckich[2].

Po wojnie przez wiele lat pełnił stanowisko kierownika Krakowskich Zakładów Eksploatacji Kruszyw w Marcinkowicach i w Oświęcimiu[2]. Był także dyrektorem kopalni trachitu w Krzeszowicach[2]. Do końca życia pozostawał w stopniu podpułkownika w stanie spoczynku[2]. Należał do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację[2]. Był żonaty[2].

Zmarł 26 grudnia 1987[2]. Został pochowany 30 grudnia 1987 na cmentarzu Cmentarzu Salwatorskim w Krakowie (sektor SC7-9-42)[2][17]

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. ..
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l Anastazy Albert Makowski. Nekrolog. „Dziennik Polski”. Nr 302, s. 5, 29 grudnia 1987. 
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 422.
  4. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 287.
  5. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 32 z 2 kwietnia 1924 roku, s. 173.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 710, 745.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 24 lipca 1928 roku, s. 223.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 443, 461.
  9. ↑ Rocznik Pamiątkowy 1930 ↓, s. 179, 182.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 18 czerwca 1930 roku, s. 228.
  11. ↑ Rocznik Pamiątkowy 1932 ↓, s. 134-135.
  12. ↑ a b Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 184.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 236.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 690.
  15. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 150.
  16. ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 419.
  17. ↑ Cmentarz parafialny Kraków Salwator - wyszukiwarka osób pochowanych , krakowsalwator.artlookgallery.com .
  18. ↑ Rómmel 1958 ↓, s. 414, jako ppłk Makowski Konstanty dca 11 pac, dowódca artylerii ogólnego działania Praga.
  19. ↑ M.P. z 1939 r. nr 121, poz. 282 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  20. ↑ M.P. z 1938 r. nr 177, poz. 323 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.

Bibliografia