Aleksandr Dubrowin
W tym artykule Aleksandr Dubrowin zostanie szczegółowo przeanalizowany, uwzględniając jego różne aspekty, wpływ na społeczeństwo i jego dzisiejsze znaczenie. Od swoich początków po ewolucję w czasie, Aleksandr Dubrowin odgrywał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia codziennego. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadane zostaną różne perspektywy, które pozwolą nam lepiej zrozumieć dzisiejsze znaczenie i znaczenie Aleksandr Dubrowin. Podobnie zbadane zostaną obecne trendy związane z Aleksandr Dubrowin i rozważona zostanie jego rola w przyszłości.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
1855 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
14 kwietnia 1921 |
| przewodniczący Związku Narodu Rosyjskiego | |
| Okres |
od 21 listopada 1905 |
| Poprzednik |
powstanie organizacji |
| Następca | |
Aleksandr Iwanowicz Dubrowin (ur. 1855 w Kungurze, zm. 1918 lub 1921) – rosyjski lekarz i działacz monarchistyczny, jeden z założycieli Związku Narodu Rosyjskiego.
Ukończył studia medyczne, pracując jako lekarz zyskał znaczną popularność[1]. Po 1900 całkowicie skupił się na działalności politycznej, głosząc idee "umocnienia pozycji ludu rosyjskiego" i "osłabieniu wpływu Żydów". W 1905 współtworzył (z Władimirem Puriszkiewiczem[2]) masową organizację prawosławno-konserwatywno-monarchistyczną Związek Narodu Rosyjskiego, która miała przeciwstawiać się ruchowi rewolucyjnemu w kraju. Dubrowin redagował pismo Russkoje Znamia, jakie miało być przeciwwagą dla prasy socjalistycznej, organizował również druk broszur i publikacji, w których atakował koncepcje rewolucyjne, masonerię i Żydów[1].
Przeciwstawiał się zwołaniu Dumy Państwowej jako organu ustawodawczego, opowiadając się jedynie za spełnianiem przez nią funkcji doradczych. Protestował również przeciwko reformom agrarnym rządu Stołypina; na tle jego stosunku do tych reform, jak również z powodu jego osobistego konfliktu z Puryszkiewiczem, w Związku Narodu Rosyjskiego doszło do rozłamu[1][2]. Konsekwentnie sprzeciwiał się równouprawnieniu Żydów[1]. W latach 1906, 1907 i 1915 organizował zjazdy rosyjskich organizacji monarchistycznych. Kilkakrotnie na jego życie organizowane były zamachy, z których wychodził cało[1]. Sam Dubrowin z kolei poparł przeprowadzone przez członków Czarnej Sotni zamachy na posłów do Dumy Michaiła Herzensteina i Grigorija Jollosa[3].
Uwięziony po rewolucji lutowej[4], został skazany na śmierć i rozstrzelany po rewolucji październikowej[1].
Przypisy
- ↑ a b c d e f Dubrowin Aleksandr Iwanowicz. hrono.ru. . (ros.).
- ↑ a b Władimir Mitrofanowicz Puriszkiewicz. hrono.ru. . (ros.).
- ↑ R. Levy, Antisemitism: a historical encyclopedia of prejudice and persecution, s.71
- ↑ Bazylow L.: Obalenie caratu. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1976, s. 429.