W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ Aleksandr Abuszachmietow na dzisiejsze społeczeństwo. Aleksandr Abuszachmietow jest dziś tematem niezwykle aktualnym, ponieważ ma ogromny wpływ na różne aspekty codziennego życia. W tym artykule zbadamy znaczenie Aleksandr Abuszachmietow w życiu codziennym, a także jego wpływ w takich obszarach, jak ekonomia, polityka, kultura i społeczeństwo w ogóle. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Aleksandr Abuszachmietow, szukając pełniejszego zrozumienia jego znaczenia i konsekwencji. Mamy nadzieję, że pod koniec tego artykułu udało nam się uzyskać głębszy i pełniejszy wgląd w Aleksandr Abuszachmietow i jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
Data i miejsce urodzenia |
21 lipca 1954 | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
10 czerwca 1996 | |||||||||||||||||||||
Wzrost |
189 cm | |||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||
|
Aleksandr Weniaminowicz Abuszachmietow (ros. Александр Вениаминович Абушахметов, ur. 21 lipca 1954 we Frunze, zm. 10 czerwca 1996 w Moskwie) – radziecki szpadzista, brązowy medalista olimpijski i trzykrotny medalista mistrzostw świata.
Na igrzyskach olimpijskich w Montrealu w 1976 roku zajął 5. miejsce w zawodach drużynowych i 26. w indywidualnych. Na rozgrywanych cztery lata później igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 roku reprezentacja ZSRR w składzie: Aszot Karagjan, Aleksandr Abuszachmietow, Aleksandr Możajew, Boris Łukomski i Władimir Smirnow zdobywała brązowy medal. W rywalizacji indywidualnej zajął tym razem dziewiąte miejsce.
Podczas mistrzostw świata w Buenos Aires w 1977 roku razem z Borisem Łukomskim, Aszotem Karagjanem, Jewgienijem Ananjewem i Leonidem Dunajewem zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych[1]. W tej samej konkurencji zdobywał następnie srebrny medal na mistrzostwach świata w Hamburgu (1978) oraz złoty na mistrzostwach świata w Melbourne (1979)[2].
Mieszał w Moskwie. Pochowany na Cmentarzu Chowańskim[3].