Aleksander Biborski
We współczesnym świecie Aleksander Biborski stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na zdrowie, gospodarkę, środowisko czy kulturę, Aleksander Biborski przyciągnął uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli. W miarę jak wkraczamy w XXI wiek, znaczenie zrozumienia i zajęcia się Aleksander Biborski staje się coraz bardziej naglące. W tym artykule podjęto próbę zbadania różnych aspektów Aleksander Biborski, przeanalizowania jego przyczyn, konsekwencji i możliwych rozwiązań. Poprzez podejście multidyscyplinarne ma na celu rzucić światło na kwestię, która nie tylko wpływa na nasze życie na poziomie indywidualnym, ale ma także reperkusje na dużą skalę dla społeczeństwa jako całości.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia |
7 sierpnia 1856 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
2 marca 1937 |
| Zawód, zajęcie | |
,_26_Rakowicka_street,_Krak%C3%B3w,_Poland.jpg)
Aleksander Biborski (ur. 7 sierpnia 1856 w Krakowie, zm. 2 marca 1937 tamże[1]) – polski architekt związany z Krakowem.
Życiorys
Ukończył I Cesarsko-Królewskiej Wyższej Szkoły Realnej w Krakowie. Następnie studiował na Politechnice Lwowskiej[2]. Początkowo pracował w Urzędzie Budownictwa Miejskiego (1883–1884). W 1894 r. założył własną firmę budowlaną[2]. Projektował (w charakterystycznym dla schyłku XIX stulecia stylu eklektycznym o motywach północnego renesansu[1]) i budował głównie domy mieszkalne. Prowadził także budowy według planów innych architektów. Był członkiem Towarzystwa Technicznego (1884)[2], a w latach 1916–1919 Królem Bractwa Kurkowego. Od 1916 r. był prezesem Izby Budowlanej[2].
Został pochowany na cmentarzu Rakowickim[3].
Realizacje w Krakowie
- ul. Łobzowska 23 (1891)
- ul. Łobzowska 5 (1901–02)
- ul. Krowoderska 55 (1893–94), kamienica własna
- ul. Biskupia 3 (1897)
- ul. Szlak 9 (1897)
- uli. Berka Joselewicza 22[4]
- ul. Karmelicka 14 (1899)[4]
- ul. Karmelicka 8 (1895)
- ul. Radziwiłłowska 27 (1899)
- ul. Jabłonowskich 6 (1899–1900)
- kamienice na ul. Długiej[5]:
- nr 39 (1906)
- nr 41 (1905–1906)
- nr 43 (1905–1906)
- ul. Rakowicka 4 (1910–1911, wspólnie z Antonim Dostalem)
- projekt przebudowy kościoła św. Mikołaja (1906–1907)[6]
i inne.
Upamiętnienie
W 2018 imieniem Aleksandra Biborskiego nazwano skwer przy ul. Biskupiej w Krakowie[7].
-
Kamienica (1899),
Kraków, ul. Karmelicka 14 -
Kamienica (1910–1911, wspólnie z Antonim Dostalem),
Kraków, ul. Rakowicka 4 -
Kamienica (1899),
Kraków, ul. Radziwiłłowska 27 -
Kamienica (1905–1906),
Kraków, ul. Długa 41 -
Kamienica (1910),
Kraków, ul. Wielopole 28 -
Kamienica (1910),
Kraków, ul. Wielopole 30 -
Kamienica (1896),
Kraków, ul. Starowiślna 6 -
Kamienica (1899),
Kraków, ul. Pędzichów 21 -
-
Kamienica (1891),
Kraków, ul. Karmelicka 6 -
Secesyjna kamienica (1905)
Kraków, ul. Miodowa 11 -
Kamienica, obecnie hotel (1909)
Kraków, pl. Matejki 8 -
Kamienica (1897),
Kraków, ul. Sobieskiego 19 -
Kamienica (1895),
Kraków, ul. Michałowskiego 5 -
Kamienica (1910)
Kraków, ul. Kremerowska 6 -
Kamienica (1893–1894),
Kraków, ul. Krowoderska 55 -
Kamienica (1911)
Kraków, ul. Warszawska 7 -
-
Kamienica (1909),
Kraków, ul. Staszica 5 -
Kamienica (1909),
Kraków, ul. Staszica 7
Przypisy
- ↑ a b Encyklopedia Krakowa, s. 61, PWN, Warszawa-Kraków 2000
- ↑ a b c d Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska: rys historyczny: informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 134.
- ↑ Lokalizator grobów. zck-krakow.pl. .
- ↑ a b Gminna ewidencja zabytków Krakowa. Biuletyn Informacji Publicznej Miasta Krakowa. .
- ↑ Długa ulica. encyklopediakrakowa.pl. .
- ↑ Historia. oficjalna strona parafii pw. św. Mikołaja w Krakowie. .
- ↑ Marian Satała: Imieniem Aleksandra Biborskiego, króla kurkowego AD 1914-1919 nazwano skwer w Krakowie. gazetakrakowska.pl, 2018-07-05. .