W tym artykule dokładnie zgłębimy temat Aleksandar Šapić i przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Od powstania do obecnej ewolucji Aleksandar Šapić był przedmiotem debaty i fascynacji zarówno ekspertów, jak i fanów. Na przestrzeni dziejów Aleksandar Šapić odgrywał kluczową rolę w formułowaniu opinii, podejmowaniu decyzji i kształtowaniu różnych sytuacji. Poprzez wszechstronną analizę postaramy się rzucić światło na złożoność Aleksandar Šapić i zbadać jego wpływ w różnych kontekstach, od poziomu osobistego po globalny. Mamy nadzieję, że ten artykuł stanowi wzbogacające i stymulujące spojrzenie na Aleksandar Šapić, zachęcając czytelników do refleksji i głębszego zagłębienia się w ten fascynujący temat.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1978 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
piłkarz wodny, polityk |
Stanowisko |
burmistrz Belgradu (2022–2023, od 2024) |
Aleksandar Šapić, cyr. Александар Шапић (ur. 1 czerwca 1978 w Belgradzie[1]) – serbski piłkarz wodny, multimedalista igrzysk olimpijskich, mistrzostw Europy i świata, a także polityk, w latach 2022–2023 i od 2024 burmistrz Belgradu.
Piłkę wodną uprawiał od 1984 do czasu zakończenia kariery sportowej w 2009. Grał w utytułowanych klubach w Serbii, następnie w latach 2001–2006 we Włoszech, zaś w ostatnich latach kariery sportowej w Rosji. Dziewięciokrotnie zdobywał mistrzostwo kraju – sześciokrotnie w Federalnej Republice Jugosławii, dwukrotnie w Rosji i jednokrotnie we Włoszech[1]. W drużynie narodowej, w której debiutował w 1995, zdobył 981 bramek. Reprezentował kolejno Federalną Republikę Jugosławii, Serbię i Czarnogórę oraz Serbię[1].
Czterokrotnie wystąpił na letnich igrzyskach olimpijskich. W Atlancie w 1996 jego drużyna zajęła ósme miejsce. Na trzech kolejnych turniejach olimpijskich zdobywał natomiast medale – srebrny w Atenach w 2004 oraz brązowe w Sydney w 2000 i Pekinie w 2008[2].
Wywalczył czterokrotnie medale mistrzostw świata – złoty w 2005, srebrny w 2001 oraz brązowe w 1998 i 2003. Na mistrzostwach Europy trzykrotnie (2001, 2003, 2006) zajmował pierwsze miejsce, a dwukrotnie (1997, 2008) zdobywał srebrne. Zajął pierwsze (2006) i trzecie (2002) miejsce w zawodach z cyklu Pucharu Świata. Czterokrotnie (2005, 2006, 2007, 2008) wygrywał Ligę Światową, w zawodach tych zajął ponadto raz (2004) drugie miejsce. Wielokrotnie na różnych turniejach zdobywał tytuł najlepszego strzelca, w tym dwukrotnie na igrzyskach olimpijskich, a także po cztery razy na mistrzostwach świata i Europy. W 2005 otrzymał wyróżnienie MVP na mistrzostwach świata[1].
Jako zawodnik wzbudzał też kontrowersje. Przez konflikt z trenerem nie został powołany w 1999 na mistrzostwa Europy. W 2003 za incydent na meczu mistrzostw świata (słowny atak na arbitra) zawieszono go na okres sześciu miesięcy[3][4].
W latach 2003–2004 był prezesem klubu sportowego piłki wodnej VK Crvena zvezda z Belgradu, a od 2006 do 2014 menedżerem w Rari Nantes Savona[1]. W 2003 ukończył studia z zakresu zarządzania na Uniwersytecie Megatrend. Na tej samej uczelni uzyskiwał magisterium (2008) i doktorat (2012). Zainicjował powołanie prowadzącej działalność charytatywną fundacji „Budi human”[3]. W latach 2009–2012 był asystentem burmistrza Belgradu Dragana Đilasa[1]. Działał w Partii Demokratycznej, z której wystąpił w 2014[3]. W 2012 objął stanowisko burmistrza gminy miejskiej Nowy Belgrad[3], utrzymując tę funkcję również w kolejnych kadencjach[5].
W 2018 został przewodniczącym ugrupowania pod nazwą Sojusz Patriotyczny Serbii (SPAS)[6]. W 2020 otwierał listę wyborczą swojej formacji[7], uzyskał wówczas mandat posła do Zgromadzenia Narodowego. Nawiązał w imieniu swojej formacji współpracę z Serbską Partią Postępową, do której wstąpił w 2021, rozwiązując swoje ugrupowanie[8]. W tym samym roku powołany na jednego z wiceprzewodniczących SNS[9].
W 2022 był kandydatem skupionej wokół postępowców koalicji na urząd burmistrza Belgradu. Uzyskał mandat radnego, a w czerwcu tegoż roku został przez zgromadzenie miejskie wybrany na funkcję burmistrza[10]. We wrześniu 2023 ustąpił z tego stanowiska celem umożliwienia rozpisania przedterminowych wyborów lokalnych[11]. Otworzył w nich miejską listę koalicji zorganizowanej przez SNS[12], ponownie uzyskując w wyniku głosowania mandat radnego. Również w kolejnych wyborach z 2024 zajął pierwsze miejsce na liście bloku skupionego wokół postępowców[13], kolejny raz wchodząc w wyniku wyborów w skład zgromadzenia miejskiego. W czerwcu tego samego roku powrócił na urząd burmistrza serbskiej stolicy[14].