W dzisiejszym świecie Aleksandar Čotrić to bardzo istotny temat, który przykuł uwagę naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. Od samego początku Aleksandar Čotrić odegrał kluczową rolę w społeczeństwie, wywołując debaty, kontrowersje i znaczące zmiany w różnych obszarach. Na przestrzeni historii Aleksandar Čotrić ewoluował i dostosowywał się do przemian współczesnego świata, wpływając na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje, myślą i działają. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Aleksandar Čotrić, analizując jego wpływ dzisiaj i zastanawiając się nad jego znaczeniem w przyszłości.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
25 września 1966 |
---|---|
Zawód, zajęcie |
aforysta, poeta, polityk |
Partia |
Aleksandar Čotrić, cyr. Александар Чотрић (ur. 25 września 1966 w Loznicy[1]) – serbski aforysta, poeta i polityk, parlamentarzysta, wiceprzewodniczący Serbskiego Ruchu Odnowy.
Z wykształcenia prawnik. Od 1984 regularnie publikuje aforyzmy w różnych czasopismach. W latach 1992–2005 prowadził własną kolumnę satyryczną w magazynie „Srpska reč”. Jego twórczość była tłumaczona m.in. na język angielski, polski, niemiecki, francuski, słoweńki, rumuński i hiszpański[1]. Członek Związku Literatów Serbskich, a także prezes fundacji noszącej imię Radoje Domanovicia[1][2].
Autor zbiorów aforyzmów takich jak Daćemo mi vama demokratiju (1993), Peta kolona (1997), edozvoljene misli (2000), Kratki rezovi (2004), Aforizmi (2007), Gola istina (2008), Postrežimske misli (2008) i inne. Jest również twórcą zbiorów opowiadań, w tym Obeležene priče (2006), Priče pred buđenje (2007) i Tako je govorio Vuk (2007). Laureat serbskich nagród i wyróżnień literackich, nagradzany także na festiwalach w Czarnogórze i Macedonii[2].
W 1990 zaangażował się w działalność polityczną w ramach Serbskiego Ruchu Odnowy Vuka Draškovicia, w którym w 2010 doszedł do stanowiska wiceprzewodniczącego partii. W latach 1994–2000 i ponownie krótko w 2004 sprawował mandat posła do Zgromadzenia Narodowego. Od 1997 do 2000 był członkiem zarządu miasta w administracji miejskiej Belgradu, odpowiadając za kwestie informacji. W tym samym czasie zasiadał w radzie dyrektorów publicznego nadawcy telewizyjnego Studio B[1]. W pierwszym rządzie Vojislava Koštunicy pełnił funkcję wiceministra ds. diaspory[2]. W 2008 i 2012 ponownie wchodził w skład serbskiego parlamentu w ramienia koalicji skupionych odpowiednio wokół DS i LDP. W 2014, 2016, 2020[3], 2022[4] i 2023[5] otrzymywał miejsca na liście wyborczej organizowanej przez Serbską Partię Postępową, które pozwalały mu uzyskiwać reelekcję na kolejne kadencje.