Aldo Nadi

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący temat Aldo Nadi, badając jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od samego początku Aldo Nadi odegrał kluczową rolę w różnych aspektach życia codziennego, wpływając na wszystko, od kultury i sztuki po technologię i ekonomię. Na przestrzeni lat Aldo Nadi przeszedł znaczące zmiany, dostosowując się do nowych paradygmatów i wyzwań, które pojawiły się z biegiem czasu. Dzięki głębokiej i szczegółowej analizie odkryjemy wiele aspektów Aldo Nadi i jego wpływ na współczesny świat, a także różne perspektywy, które istnieją wokół tego ważnego tematu.

Aldo Nadi
Ilustracja
Nadi w 1922 roku
Data i miejsce urodzenia

29 kwietnia 1899
Livorno

Data i miejsce śmierci

10 listopada 1965
Los Angeles

Wzrost

183 cm

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Włochy
Igrzyska olimpijskie
złoto Antwerpia 1920 szermierka
(floret druż.)
złoto Antwerpia 1920 szermierka
(szabla druż.)
złoto Antwerpia 1920 szermierka
(szpada druż.)
srebro Antwerpia 1920 szermierka
(szabla ind.)
Multimedia w Wikimedia Commons

Aldo Nadi (ur. 29 kwietnia 1899 w Livorno, zm. 10 listopada 1965 w Los Angeles) – włoski szermierz, wielokrotny medalista olimpijski. Brat Nedo.

Jego trenerem był jego ojciec, Beppe Nadi, nauczyciel szermierki[1].

Na igrzyskach olimpijskich w Antwerpii w 1920 roku wystąpił w pięciu z sześciu konkurencji, w czterech zdobywając medale. Najpierw razem z Tommaso Costantino, Nedo Nadim, Abelardo Olivierem, Oreste Pulitim, Pietro Speciale, Rodolfo Terlizzim i Baldo Baldim zwyciężył we florecie drużynowym[2]. W turnieju indywidualnym był piąty, wygrywając sześć z jedenastu pojedynków rundy finałowej[3]. Następnie razem z kolegami z reprezentacji zwyciężył w szpadzie drużynowej[4]. W szabli drużynowej Włosi w składzie: Nedo Nadi, Aldo Nadi, Oreste Puliti, Baldo Baldi, Francesco Gargano, Giorgio Santelli i Dino Urbani zwyciężyli, wygrywając wszystkie siedem walk finałowych[5]. W szabli indywidualnej zdobył srebrny medal, wygrywając dziewięć z jedenastu pojedynków rundy finałowej. Na podium rozdzielił swego brata oraz Holendra Adrianusa de Jonga[6].

Po igrzyskach przeszedł na zawodowstwo (kilkukrotny zawodowy mistrz Włoch), po którym nie uczestniczył już w igrzyskach.

W czasie I wojny światowej służył w Królewskich Wojskach Lądowych (Regio Esercito) jako podporucznik kawalerii[7].

Aldo Nadi znany był także ze swoich pozasportowych pojedynków. Po igrzyskach w Antwerpii obraził innego włoskiego mistrza olimpijskiego – sztangistę Filippo Bottino. Zmierzyli się w bezpośrednim pojedynku, Nadi dysponował szpicrutą, zaś Bottino drewnianą belką. Pojedynek bardzo szybko się zakończył, zwyciężył Nadi, który wytrącił belkę z ręki oponenta. W innym pojedynku poważnie zranił dziennikarza, który go wyśmiewał. Wyzwał także na pojedynek innego włoskiego szermierza, Edoardo Mangiarottiego, uważał bowiem, że Mangiarotti jest faworyzowany przez Włoski Narodowy Komitet Olimpijski. Z powodu kontuzji Nadi zaproponował konkurentowi pojedynek na pistolety, jednak bardziej utytułowany Mangiarotti odmówił.[1]

W 1935 wyemigrował do Stanów Zjednoczonych. Do 1943 mieszkał w Nowym Jorku, w którym prowadził szkołę szermierczą. Resztę życia spędził w Los Angeles, w którym kontynuował naukę szermierki, ponadto był angażowany przy wielu filmach jako nauczyciel tejże (przygotowywał m.in. Tyrone'a Powera)[8]. Zagrał także kilka epizodycznych ról filmowych, m.in. w filmie Mieć i nie mieć[9].

Napisał autobiografię The Living Sword: A Fencer's Autobiography, opublikowaną trzydzieści lat po jego śmierci[10].

Przypisy

  1. ↑ a b Aldo NADI. olympics.com. . (ang.).
  2. ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Foil, Team, Men. olympedia.org. .
  3. ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Foil, Individual, Men. olympedia.org. .
  4. ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Épée, Team, Men. olympedia.org. .
  5. ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Team, Men. olympedia.org. .
  6. ↑ Olympedia – 1920 Summer Olympics, Fencing, Sabre, Individual, Men. olympedia.org. .
  7. ↑ NEDO NADI. GRANDE GUERRA, GRANDI GESTA. storiasport.com. . (wł.).
  8. ↑ Nick Evangelista: The Encyclopedia of the Sword. Greenwood Publishing Group, 1995, s. 411. ISBN 978-0-313-27896-9. .
  9. ↑ Aldo Nadi Biography. imdb.com. . (ang.).
  10. ↑ Aldo Nadi: The Living Sword: A Fencer's Autobiography. Laureate Press, 1995. ISBN 978-1-884528-20-0.

Linki zewnętrzne