Albrecht I Askańczyk
W tym artykule przyjrzymy się Albrecht I Askańczyk z różnych perspektyw i w różnych kontekstach. Albrecht I Askańczyk to temat, który z biegiem czasu wzbudził zainteresowanie i debatę, a jego znaczenie jest nadal oczywiste. W tym artykule zagłębimy się w liczne aspekty, które obejmuje Albrecht I Askańczyk, odnosząc się do jego implikacji, historii, wpływu na dzisiejsze społeczeństwo, a także możliwych perspektyw oferowanych przez ekspertów i badaczy w tej dziedzinie. Podobnie przeanalizujemy różne opinie i punkty widzenia w odniesieniu do Albrecht I Askańczyk, aby zapewnić czytelnikowi pełną i wzbogacającą wizję na ten temat.
 Albrecht I Askańczyk, drzeworyt ok. 1550 | |
| |
| książę Saksonii arcymarszałek i elektor Rzeszy | |
| Okres | |
|---|---|
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia |
ok. 1175 |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
Albrecht I (ur. ok. 1175, zm. 26 czerwca lub 8 listopada 1261) – książę Saksonii od 1212, arcymarszałek i elektor Rzeszy z dynastii askańskiej.
Życiorys
Był synem księcia saskiego Bernarda III oraz Judyty (Jutty), córki księcia polskiego Mieszka III Starego[1]. Objął tron saski po śmierci ojca w 1212. Długo spierał się z królem duńskim Waldemara II Zwycięskiego o tereny nad dolną Łabą – rozstrzygnięcie tego konfliktu przyniosła dopiero porażka Waldemara w bitwie pod Bornhöved w 1227, w której Albrecht brał udział wraz z innymi książętami Rzeszy (wówczas uzyskał Lauenburg i Ratzeburg).
Popierał cesarza Ottona IV brunszwickiego, a po jego śmierci w 1218 przyłączył się do stronnictwa Hohenstaufów. W 1220 uzyskał oficjalne potwierdzenie godności elektorskiej dla siebie i swoich następców. Z czasem starał się coraz bardziej utrzymywać neutralność w konfliktach wewnątrzniemieckich, m.in. nie angażował się w spór między Hohenstaufami a swoim szwagrem, Henrykiem Raspe.
Był trzykrotnie żonaty:
- od 1222 z Agnieszką (zm. 1226), córką księcia austriackiego Leopolda VI,
- od 1229 lub 1230 z Agnieszką (zm. przed 1247), córką landgrafa Turyngii Hermana I,
- od 1247 lub 1248 z Heleną (zm. 1273), córką księcia Brunszwiku Ottona I.
Doczekał się licznych dzieci, wśród nich byli m.in. synowie Jan i Albrecht, którzy po jego śmierci podzielili Saksonię między siebie i dali początek dwóm liniom saskim dynastii askańskiej, oraz córki Jutta, żona króla duńskiego Eryka IV i Helena[2], żona księcia wrocławskiego Henryka III Białego.
Przypisy
- ↑ O. Balzer, Genealogia Piastów, Kraków 1895, s. 197.
- ↑ Henryk III Biały - POCZET.COM , www.poczet.com.
Bibliografia
- Herbert Mundhenke: Albrecht I. (Albert). W: Neue Deutsche Biographie. T. 1. Berlin: Duncker & Humblot, 1953, s. 173. . (niem.).
- Otto von Heinemann: Albert I.. W: Allgemeine Deutsche Biographie. T. 1. Leipzig: Verlag von Dunckler & Humblot, 1875, s. 204. . (niem.).
Linki zewnętrzne
- Albrecht I.: Herzog von Sachsen (1212-1261). Genealogie Mittelalter: Mittelalterliche Genealogie im Deutschen Reich bis zum Ende der Staufer: Materialsammlung . . (niem.).
- Albrecht I. Herzog v.Sachsen. WW-Person. Eine WWW-Personendatenbank des höheren Adels in Europa . . (niem.).
