W tym artykule zajmiemy się tematem Agnieszka Pollo, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w dzisiejszym społeczeństwie. Zagłębimy się w różne perspektywy i opinie na temat Agnieszka Pollo, a także jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach codziennego życia. Od jego powstania po ewolucję i konsekwencje – dokładnie przeanalizujemy ten temat z różnych podejść, aby zapewnić czytelnikowi pełną i obiektywną wizję. Agnieszka Pollo to istotny temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie, ponieważ ma znaczący wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
![]() Agnieszka Pollo (2023) | |
Państwo działania | |
---|---|
Data urodzenia | |
Profesor doktor habilitowana nauk ścisłych i przyrodniczych | |
Specjalność: astrofizyka | |
Alma Mater | |
Doktorat |
27 września 2000 – astronomia |
Habilitacja |
13 października 2011 – astronomia |
Profesura |
4 stycznia 2021 |
Polska Akademia Nauk | |
Status |
członkini Komitetu Astronomii od 2020 |
Profesor | |
uczelnia |
Uniwersytet Jagielloński; Wydział Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej; Instytut – Obserwatorium Astronomiczne |
Okres zatrudn. |
od 2009 |
instytut badawczy | |
Stanowisko |
zastępczyni dyrektora ds. naukowych (od 2023) |
Okres zatrudn. |
od 2007 |
Poprzednik |
Ewa Rondio |
Agnieszka Maria Pollo (ur. 11 stycznia 1972[1]) – polska astrofizyczka, pracowniczka Obserwatorium Astronomicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Od 2023 zastępczyni dyrektora Narodowego Centrum Badań Jądrowych.
Agnieszka Pollo ukończyła studia magisterskie na Wydziale Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego[2]. W 2000 obroniła w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika Polskiej Akademii Nauk napisaną pod kierunkiem Romana Juszkiewicza pracę doktorską Testowanie teorii niestabilności grawitacyjnej przy pomocy dwuwymiarowych katalogów galaktyk. W 2011 habilitowała się na Uniwersytecie Jagiellońskim w dziedzinie nauk fizycznych, dyscyplinie astronomia[3]. W 2021 otrzymała tytuł naukowy profesora nauk ścisłych i przyrodniczych[4].
Zawodowo związana z Wydziałem Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej UJ (od 2009) oraz Narodowym Centrum Badań Jądrowych (od 2007)[5], gdzie kieruje Zakładem Astrofizyki, a w 2023 została zastępczynią dyrektora[2]. Pracowała także w Osservatorio Astronomico di Brera we Włoszech i w Laboratoire d'astrophysique de Marseille we Francji[6].
Zajmuje się kosmologią obserwacyjną i astrofizyką pozagalaktyczną. Bada, jak na podstawie rozkładu widocznych w różnych zakresach promieniowania galaktyk odtworzyć własności całego Wszechświata i rozkład ciemnej materii. Współtworzyła głęboki przegląd galaktyk VIMOS VLT Deep Suvey (VVDS) . Kierowała polską komórką głębokiego przeglądu nieba VIMOS Public Extragalactic Redshift Survey (VIPERS)[7]. Zebrane dane pozwoliły stworzyć największą trójwymiarową mapę Wszechświata z czasów, gdy był dwa razy młodszy niż obecnie. Wykorzystuje klasyczne metody statystyczne oraz nowoczesne algorytmy uczenia maszynowego[6].
Koordynuje działania polskiej części szwajcarsko-polsko-chińsko-niemieckiego zespołu, który buduje eksperyment POLAR-2[8], w którym od 2024 roku z pokładu chińskiej stacji kosmicznej będą obserwowane rozbłyski gamma. Wraz z zespołem uczestniczy też w badaniach galaktyk i kwazarów w „oknie na pozagalaktyczny świat” na północnym biegunie ekliptycznym[6].
Agnieszka Pollo prowadzi aktywną działalność popularyzującą astronomię, gości w programach radiowych i telewizyjnych[6].
Członkini Komitetu Astronomii PAN od roku 2020 oraz Komitetu Ewaluacji Jednostek Naukowych – Komisji do spraw Grupy Nauk Ścisłych i Inżynierskich MNiSW[3] w latach 2012–2014. W październiku 2023 powołana na stanowisko zastępcy dyrektora Narodowego Centrum Badań Jądrowych[9].
Córka Iwo Polla oraz Zofii z d. Boczkowskiej. Ma brata Rafała (ur. 1980)[1].