Aegidius Colonna Romanus

W dzisiejszym świecie Aegidius Colonna Romanus stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona ludzi. Wraz z postępem technologii i globalizacją Aegidius Colonna Romanus staje się coraz bardziej obecny w naszym życiu, odgrywając kluczową rolę w różnych aspektach współczesnego społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy mówimy o wpływie Aegidius Colonna Romanus na kulturę popularną, jej wpływie na gospodarkę światową, czy o jego znaczeniu w sferze nauki, nie ma wątpliwości, że Aegidius Colonna Romanus zajmuje wysokie miejsce w bieżących dyskusjach. W tym artykule szczegółowo zbadamy rolę Aegidius Colonna Romanus w naszym życiu i przeanalizujemy jego znaczenie w różnych kontekstach.

Aegidius Romanus
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

ok. 1243
Rzym

Data i miejsce śmierci

22 grudnia 1316
Awinion

Arcybiskup Bourges
Okres sprawowania

1295–1316

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Inkardynacja

augustianie

Sakra biskupia

Multimedia w Wikimedia Commons

Aegidius Colonna Romanus, pol. Egidiusz Rzymianin, Idzi Rzymianin, łac. Ægidius Romanus, wł. Egidio Colonna (ur. ok. 1243 w Rzymie, zm. 22 grudnia 1316 w Awinionie) – włoski filozof i duchowny katolicki, augustianin[1], uczeń św. Tomasza z Akwinu, arcybiskup Bourges, profesor Uniwersytetu Paryskiego, nauczyciel króla Francji Filipa IV Pięknego, autor dwóch ważnych dzieł: De Ecclesiastica Potestate i De Regimine Principum (rodzaj poradnika dla książąt). Wystąpił przeciwko awerroistom.

Życie

Wywodził się z rodu Colonnów. Ok. 1260 wstąpił do Zakonu Pustelników św. Augustyna. Studiował na uniwersytecie w Paryżu (magister sztuk wyzwolonych, bakalureat z teologii i doktorat obojga praw). Był pierwszym augustianem na katedrze teologii w stolicy Francji. W 1291 został generałem zakonu, a w 1294 arcybiskupem w Bourges. W sporze Bonifacego VIII z Filipem IV Pięknym popierał papieża, występując przeciwko swemu wychowankowi. Pod koniec życia uważał, że templariusze powinni być podporządkowani biskupom[2].

Dzieło

Secundum librum, 1581

Wydanie krytyczne:

Dzieła:

  • Expositio in Aristotelis libros Rhetoricorum (1270-1282)
  • De regimine principum (1280)[3]
  • De erroribus philosophorum
  • Contra gradus et pluralitatem formarum (1277 - 1278)
  • De differentia ethicae, politicae et rhetoricae (1278-1279)
  • Theoremata de esse et essentia (1278-1280)
  • Quaestiones disputatae de esse et essentia (1285-1286)
  • De formatione humani corporis in utero (1285 - 1295)
  • De Ecclesiastica potestate (1301 - 1302)

Przypisy

  1. ↑ Idzi Rzymianin, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  2. ↑ B. Szlachta, Idzi Rzymianin, Słownik historii doktryn politycznych, red. M. Jaskólski, t. 3, Warszawa 2007, s. 11-12.
  3. ↑ De regimine principum dostępne online

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Polskojęzyczne
Anglojęzyczne