Dziś Adolf Zalberg-Piotrowski to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Od polityki po kulturę popularną, Adolf Zalberg-Piotrowski stał się stałym punktem dyskusji i źródłem inspiracji dla wielu osób. Z biegiem czasu Adolf Zalberg-Piotrowski zyskało na znaczeniu i wywarło znaczący wpływ na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje. Celem tego artykułu jest szczegółowe zbadanie wpływu Adolf Zalberg-Piotrowski na dzisiejsze społeczeństwo i zbadanie, jak ewoluował on na przestrzeni czasu. Podobnie, przeanalizowane zostaną różne perspektywy i opinie istniejące wokół Adolf Zalberg-Piotrowski, w celu przedstawienia kompleksowej wizji tego bardzo istotnego tematu.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data śmierci | |
Zawód, zajęcie |
rewolucjonista, dyplomata |
Adolf Markowicz Zalberg-Piotrowski[1], znany także jako Adolf Salberg[2][3], bądź Zalberg[3], ps. Piotrowski (ur. 1887 w Warszawie, zm. 17 września 1937) – polsko-sowiecki socjaldemokrata i komunista, członek Zarządu Głównego Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy[2], członek pierwszego Komitetu Centralnego Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, dyplomata ZSRR.
Syn Marka Zalberga, drobnego kupca. Od 1904 członek SDKPiL (od 1916 członek Zarządu Głównego tej partii[2]), od 16 grudnia 1918 członek Komunistycznej Partii Robotniczej Polski, członek jej pierwszego Komitetu Centralnego. W okresie grudzień 1918-luty 1919 redaktor pisma KPRP w Łodzi Komuna[4]. W 1920 internowany, następnie aresztowany i skazany na pięć lat więzienia. W 1921 przekazany przez władze polskie wraz z rodziną do Rosji Sowieckiej w ramach wymiany więźniów politycznych.
Przyjęty do RKP(b), 1921-1923 był sekretarzem Kolegium Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych RFSRR, a 1923-1924 sekretarzem Kolegium Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR, od 10 grudnia 1924 do 31 stycznia 1930 ambasador ZSRR w Estonii. Od 31 stycznia do 21 grudnia 1930 ambasador ZSRR na Litwie, od 21 grudnia 1930 do 1 kwietnia 1933 ambasador ZSRR w Persji, od 1 kwietnia 1933 do 10 listopada 1934 ambasador ZSRR w Austrii. Jednocześnie od 2 kwietnia do 10 listopada 1934 ambasador ZSRR na Węgrzech, 1934-1937 pełnomocnik Ludowego Komisariatu Spraw Zagranicznych ZSRR w Ukraińskiej SRR.
W okresie "wielkiej czystki" 24 lipca 1937 aresztowany przez NKWD, następnie rozstrzelany.