W artykule Adam Lisewski (szermierz) zajmiemy się bardzo istotnym i aktualnym tematem, który znacząco wpływa na różne obszary codziennego życia. Adam Lisewski (szermierz) to temat, który wzbudził duże zainteresowanie, między innymi ze względu na jego wpływ na społeczeństwo oraz rozwój społeczny, gospodarczy i kulturalny. W tym artykule przyjrzymy się różnym perspektywom i punktom widzenia, które pozwolą nam głęboko zrozumieć znaczenie Adam Lisewski (szermierz) w bieżącym kontekście. Ponadto przeanalizujemy różne studia przypadków, badania i trendy związane z Adam Lisewski (szermierz) w celu przedstawienia kompleksowej i aktualnej wizji na ten bardzo istotny temat. Bez wątpienia Adam Lisewski (szermierz) to kwestia, która zasługuje na analizę i debatę z różnych podejść, a ten artykuł ma na celu być podstawowym przewodnikiem pozwalającym zrozumieć ją w całości.
Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1944 | ||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
23 lutego 2023 | ||||||||||||||||||||||||
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||
![]() ![]() ![]() |
Adam Michał Lisewski (ur. 20 stycznia 1944 w Warszawie, zm. 23 lutego 2023 tamże[1]) – polski florecista i działacz sportowy. Brązowy medalista olimpijski i czterokrotny medalista mistrzostw świata.
Syn Franciszka i Adeli Lesiak. W latach 1958–1972 występował w barwach AZS Warszawa. Dwukrotnie, w 1967 i 1971 wywalczył indywidualny tytuł mistrza Polski, wielokrotnie triumfował także w drużynie.
Na igrzyskach olimpijskich w Meksyku w 1968 roku Polacy w składzie: Zbigniew Skrudlik, Witold Woyda, Egon Franke, Ryszard Parulski i Adam Lisewski zajęli drużynowo trzecie miejsce. W zawodach indywidualnych zajął siedemnaste miejsce. Były to jego jedyne starty olimpijskie.
Podczas mistrzostw świata w Paryżu w 1965 roku Woyda, Franke, Franke, Skrudlik, Lisewski i Janusz Różycki wywalczyli srebrny medal w zawodach drużynowych. W konkurencji tej zdobył też srebrny medal na mistrzostwach świata w Wiedniu (1971) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Moskwie (1966) i mistrzostwach świata w Montrealu (1967)[2].
W latach 1980–1988 i 1992-2008 był prezesem Polskiego Związku Szermierczego[3].
Został odznaczony srebrnym Medalem za Wybitne Osiągnięcia Sportowe, Krzyżami Zasługi srebrnym (1979) i złotym (1988) oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1997)[4]. Został pochowany w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera G II, rząd tuje, grób 11)[5].