W tym artykule chcemy poruszyć kwestię Abraham Alter Fiszzon, która w ostatnich latach zyskała niespotykane dotąd znaczenie. Abraham Alter Fiszzon to temat, który przykuł uwagę ekspertów z różnych dziedzin i wywołał intensywną debatę na całym świecie. Istnieje wiele aspektów, które można zbadać w tym zakresie, począwszy od jego wpływu na społeczeństwo, a skończywszy na implikacjach w sferze gospodarczej. Idąc tym tropem, zamierzamy zagłębić się w różne perspektywy istniejące dla Abraham Alter Fiszzon, a także możliwe przyszłe scenariusze, które mogą wyniknąć z jego ewolucji. Bez wątpienia jest to temat o dużej złożoności i zakresie, dlatego konieczne jest przeanalizowanie go pod wieloma względami, aby w pełni zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie i znaczenie.
| Data i miejsce urodzenia |
1843 lub 1848 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 stycznia 1922 |
| Zawód |
aktor |
Abraham Alter Fiszzon (ur. 1843 lub 1848 w Berdyczowie, zm. 15 stycznia 1922 w Harbinie) – żydowski aktor i reżyser teatralny, pionier i dyrektor teatru żydowskiego.
Otrzymał edukację religijną. W młodości poznał Abrahama Goldfadena i Abrahama Bera Gottlober, a wieku 17 lat uciekł z domu, udając się do Żytomierza. Był aktorem oraz autorem popularnych pieśni weselnych i biesiadnych, pisał także dramaty i komedie. Następnie założył w Rosji jidyszową trupę teatralną, którą kierował od około 1874 do 1917 roku, występując m.in. w Galicji[1].
Swoją karierę artystyczną rozpoczął jako śpiewak brodzki. Występował w Odessie z zespołem N.M. Szajkiewicza[2].
W cesarskiej Rosji, w okresie gdy teatr żydowski był zakazany, prowadził wędrowną trupę udającą Niemców i używającą języka będącego mieszanką niemieckiego i jidysz. W swoim teatrze prócz zatrudnionych aktorów, występował sam wraz z rodziną m.in. z żoną Bragińską, z adoptowanym synem Miszą i jego żoną Wierą Zesławską. Repertuar trupy obejmował przede wszystkim utwory Goldfadena, Josefa Lateinera, Borysa Tomaszewskiego i innych. W 1905 roku przybył do Warszawy, gdzie występował wraz z zespołem Abrahama Izaaka Kamińskiego[3].
Podczas wojny domowej w Rosji planował przedostać się z Syberii do Stanów Zjednoczonych, trafił jednak do Szanghaju, a następnie do Harbinu, gdzie zmarł i został pochowany[1]. Jego wspomnienia publikowano w gazetach rosyjskich oraz w Harbinie, Odessie, Warszawie, a po jego śmierci w Nowym Jorku[1],
Jako aktor występował w żydowskich filmach w języku jidysz.