W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat 81 mm moździerz piechoty wz. 31, temat, który przez lata przykuwał uwagę wielu osób. 81 mm moździerz piechoty wz. 31 to koncepcja, która wywołała wielkie debaty i dyskusje w różnych dziedzinach, od nauki i technologii po kulturę popularną i ogólnie społeczeństwo. Wiedząc więcej o 81 mm moździerz piechoty wz. 31, będziemy mogli lepiej zrozumieć jego wpływ na nasze życie i otaczający nas świat. W tym artykule zbadamy różne aspekty 81 mm moździerz piechoty wz. 31, od jego pochodzenia i ewolucji po obecne i przyszłe implikacje. Przygotuj się na podróż pełną odkryć i poznania 81 mm moździerz piechoty wz. 31.
![]() | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
81 mm |
Długość lufy |
1260 mm |
Obsługa |
7 |
81 mm moździerz wz. 1931 – moździerz z okresu II wojny światowej używany przez Wojsko Polskie.
Licencja na jego produkcję została zakupiona we francuskiej firmie „Stokes-Brandt”. Produkcja została zlecona fabryce Stowarzyszenia Mechaników Polskich z Ameryki w Pruszkowie od 1934 roku[1]. W uzbrojeniu WP od 1935[1]. Do wybuchu wojny przekazano wojsku 905 egzemplarzy broni tego wzoru. Z tego 150 wyprodukowanych we Francji[2].
Moździerz zbudowany w układzie klasycznym, miał lufę gładkościenną z zamkiem, prostokątną płytę oporową i dwójnóg z mechanizmem podniesieniowym i kierunkowym. Celownik przeziernikowy.
Jednostka ognia (JO) do moździerza – 25 granatów. Należność na pluton (na 2 moździerze łącznie, przy sprzęcie) – 2JO = 100 granatów, w tym: granat dużej pojemności – 19, granat małej pojemności – 79, granat wskaźnikowy – 2.
Ze względu na sposób pakowania amunicji (pojemność skrzynek), powinno to być: 20 granatów dużej pojemności (2 skrzynki), 80 granatów małej pojemności (20 skrzynek), 4 granaty wskaźnikowe (1 skrzynka). Masa całkowita (brutto) tej ilości amunicji - 466 kg.
Działon moździerza liczył 7 żołnierzy. Działonowego - podoficera, celowniczego, ładowniczego, pomocniczego, dwóch amunicyjnych i woźnicę biedki sprzętowej[3]. Dwa działony wchodziły w skład plutonu moździerzy dowodzonego przez oficera młodszego. W skład pocztu dowódcy wchodzili ponadto; zastępca i obserwator - podoficerowie, oraz woźnice dwu biedek amunicyjnych. Pluton stanowił część kompanii karabinów maszynowych w batalionie piechoty, batalionie strzelców (samodzielnym), dywizyjnej kompanii ckm. Moździerze miała także 10 Brygada Kawalerii i Warszawska Brygada Pancerno-Motorowa. Na czynną DP przypadało 20 sztuk. W rezerwowych dywizjach piechoty moździerzy było mniej[4].