5GL

W tym artykule przyjrzymy się 5GL z różnych perspektyw, analizując jego wpływ w różnych obszarach. 5GL to temat, który w ostatnim czasie zainteresował wiele osób, a jego aktualność nie pozostaje niezauważona. Dzięki tej analizie zbadamy różne aspekty 5GL, od jego historii po dzisiejszy wpływ. Dodatkowo odniesiemy się do opinii i stanowisk ekspertów w temacie, oferując kompletną i wyważoną wizję. Nie ma znaczenia, czy jesteś nowicjuszem, czy ekspertem, w tym artykule znajdziesz dogłębne i wzbogacające spojrzenie na 5GL.

Wikipedia:Weryfikowalność
Ten artykuł od 2013-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

5GL (5th-generation programming language - język piątej generacji) – skrócona wersja języka czwartej generacji.

Termin został po raz pierwszy użyty w 1982 przez Jamesa Martina w książce Applications Development Without Programmers

 Ta sekcja jest niekompletna. Jeśli możesz, rozbuduj ją.

Historia

Podczas gdy języki programowania czwartej generacji są zaprojektowane do tworzenia konkretnych programów, języki piątej generacji są zaprojektowane tak, aby komputer rozwiązywał dany problem bez udziału programisty. W ten sposób użytkownik musi martwić się tylko o to, jakie problemy należy rozwiązać i jakie warunki należy spełnić, bez martwienia się o to, jak zaimplementować procedurę lub algorytm do ich rozwiązania. Języki piątej generacji są wykorzystywane głównie w badaniach nad sztuczną inteligencją. OPS5 i Mercury są przykładami języków piątej generacji[1], podobnie jak ICAD, który został zbudowany w oparciu o Lisp. KL-ONE jest przykładem pokrewnego pomysłu, języka ramowego.

W latach 80. języki piątej generacji były uważane za drogę przyszłości, a niektórzy przewidywali, że zastąpią one programowanie proceduralne programowaniem opartym na ograniczeniach dla wszystkich zadań, które można ująć w ramy jako serię ograniczeń logicznych[2].

Języki piątej generacji

Główne

Języki programowania
1GL
2GL/
Język drugiej generacji/
Asembler
3GL /
Język trzeciej generacji
wieloparadygmatowe
proceduralne
i strukturalne
historyczne
inne
obiektowe
funkcyjne
edukacyjne
4GL/
Język czwartej generacji/
Język dziedzinowy
Języki zapytań do baz danych
Generatory raportów / stron
Przetwarzanie danych, analiza i raportowanie
5GL/Logiczne
Ezoteryczne
Inne

Przypisy

  1. ↑ E Balagurusamy, Fundamentals of computers, s. 340, ISBN 978-0070141605 (ang.).
  2. ↑ Brijender Kahanwal, A taxonomy for programming languages with multisequential processes, „International Journal of Programming Languages and Applications”, 2013, DOI: 10.5121/ijpla.2013.3401, arXiv:1311.3293 .