W tym artykule zbadamy wpływ 3C 295 na różne aspekty życia codziennego. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w historii, 3C 295 odcisnął swoje piętno w różnych obszarach. Przeanalizujemy, jak 3C 295 ukształtował sposób, w jaki odnosimy się do otaczającego nas świata, a także jego rolę w ewolucji społeczeństwa. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie 3C 295 i jego wpływ na nasze postrzeganie rzeczywistości przed i po. Celem tego artykułu jest przedstawienie szerokiego i zróżnicowanego spojrzenia na 3C 295, uwzględniającego różne perspektywy i możliwe implikacje na przyszłość.
![]() Galaktyka 3C 295 wewnątrz gromady galaktyk (Chandra) | |
Dane obserwacyjne (J2000) | |
Gwiazdozbiór | |
---|---|
Typ |
eliptyczna (E/S0) |
Rektascensja |
14h 11m 20,5s[1] |
Deklinacja |
+52° 12′ 09,52″[1] |
Odległość | |
Przesunięcie ku czerwieni |
0,46169 ± 0.00005[1] |
Jasność obserwowana | |
Charakterystyka fizyczna | |
Wymiary | |
Alternatywne oznaczenia | |
4C 52.30, QSO B1409+524 |
3C 295 (QSO B1409+524) – radiogalaktyka będąca olbrzymią galaktyką eliptyczną znajdującą się w gwiazdozbiorze Wolarza w odległości 5,6 miliarda lat świetlnych[2].
Galaktykę 3C 295 otacza obłok gazu o temperaturze 50 milionów stopni[4][5] oraz średnicy dwóch milionów lat świetlnych[3]. Wewnątrz obłoku znajduje się gromada złożona z około stu galaktyk oraz wystarczająca ilość materii, aby uformować kolejny tysiąc. W większości przypadków jednak galaktyki te nie zawierają wystarczającej ilości gorącego gazu, aby były widoczne na zdjęciu rentgenowskim, są jednak widoczne na zdjęciach optycznych[3][5]. Mimo posiadania tak ogromnej ilości materii, dane rentgenowskie dowodzą, że obserwowana masa jest niewystarczająca, by wiązać grawitacyjnie obłok i gromadę galaktyk. Sugeruje to, że gromada galaktyk musi zawierać duże ilości ciemnej materii, aby utrzymać grawitacyjnie gorące obłoki gazu[3]. Szacuje się, że masa ciemnej materii musi pięciokrotnie przewyższać masę galaktyk oraz obłoku gazu[5]. 3C 295 jest silnym radioźródłem[4], jednak na zdjęciu wykonanym teleskopem Chandra widoczne są również jasne węzły promieniowania rentgenowskiego. Jest to skutek gwałtownych wybuchów powstających, gdy zbyt dużo materii opada na supermasywną czarną dziurę znajdującą się w jądrze 3C 295[3][5].