(Edredon) turkan

W dzisiejszym świecie (Edredon) turkan stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym, społecznym czy kulturowym, (Edredon) turkan przykuł uwagę i wywołał ważne debaty i refleksje. Jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach życia codziennego, wywołując dyskusje na temat jego implikacji i konsekwencji. Przez lata (Edredon) turkan przyjmował różne formy i ewoluował w zależności od okoliczności i trendów chwili, pozostając kluczowym tematem dla współczesnego społeczeństwa. W tym artykule dokładnie zbadamy znaczenie (Edredon) turkan i jego wpływ na różne aspekty naszego życia, oferując szczegółową analizę i spostrzeżenia, które zachęcają do przemyśleń i debaty.

(Edredon) turkan
Somateria spectabilis[1]
(Linnaeus, 1758)
Ilustracja
Samiec w szacie godowej
Ilustracja
Samica
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

blaszkodziobe

Rodzina

kaczkowate

Podrodzina

kaczki

Plemię

Mergini

Rodzaj

Somateria

Gatunek

(edredon) turkan

Synonimy
  • Anas spectabilis Linnaeus, 1758[2]
  • Anas superba T. Forster, 1817[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     lęgowiska

     zimowiska

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

(Edredon) turkan[5], edredon okazały (Somateria spectabilis) – gatunek dużego ptaka wodnego z rodziny kaczkowatych (Anatidae). W sezonie lęgowym zamieszkuje arktyczne wybrzeża Eurazji i Ameryki Północnej oraz niektóre arktyczne wyspy. Sporadycznie zalatuje do Polski. Nie jest zagrożony wyginięciem.

Systematyka

Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1758 roku Karol Linneusz w 10. edycji Systema Naturae. Autor nadał mu nazwę Anas spectabilis, a jako miejsce typowe wskazał Szwecję i Kanadę[3][6][7]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Somateria[5][8]. Nie wyróżnia się podgatunków[7][8].

Zasięg występowania

Turkan zamieszkuje północne wybrzeża Eurazji i Ameryki Północnej oraz północną Grenlandię, Nową Ziemię i Svalbard. Zimuje na kontynentalnych wybrzeżach Morza Północnego, Morza Norweskiego, na Kamczatce, Islandii, południowej Grenlandii oraz wschodnim wybrzeżu Ameryki Północnej po Nową Fundlandię na południu. Sporadycznie zalatuje na Bałtyk, na Wyspy Brytyjskie, Jan Mayen, Wyspę Niedźwiedzią, jeziora Europy Środkowej po Balaton i północne Włochy, a także wschodnie wybrzeże Ameryki Północnej aż po Florydę.

W Polsce do 2018 roku stwierdzony 35 razy, łącznie obserwowano 38 osobników[9].

Morfologia

Wygląd
Samiec w upierzeniu godowym ma wierzch i tył głowy bladobłękitne, boki bladozielone. Obie plamy rozdziela biały pas biegnący przez oko. Szyja, pierś, spód skrzydeł i przednia część grzbietu biała, reszta czarna. Białe również plamy z wierzchu skrzydeł. Silnie rozdęty u nasady dziób i nogi pomarańczowe. W szacie spoczynkowej znika pogrubienie na dziobie, a kolor biały (poza skrzydłem) zostaje zastąpiony przez brąz. Samica brązowa z ciemnym, poprzecznym deseniem.
Wymiary średnie
długość ciała 43–63 cm[2]
rozpiętość skrzydeł ok. 105 cm
masa ciała ok. 1400–2100 g

Ekologia i zachowanie

Biotop
Nadmorska tundra. Lubi ujścia rzek. W okresie pozalęgowym brzegi mórz.
Gniazdo
W otwartym terenie, w zagłębieniu gruntu, zazwyczaj w pobliżu słodkiej wody.
Jaja z kolekcji muzealnej
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w czerwcu 3 do 7 bladooliwkowych jaj o średnich wymiarach 65 × 44 mm i średniej masie 69 g.
Wysiadywanie, pisklęta
Jaja wysiadywane są przez okres 22–24 dni przez samicę. Pisklęta usamodzielniają się podczas pierzenia, czyli w wieku 49–56 dni.
Pożywienie
Drobne zwierzęta chwytane podczas nurkowania, np. mięczaki, skorupiaki, larwy owadów, szkarłupnie. Może też zjadać nasiona i wegetatywne części roślinności tundry, turzyce i rośliny wodne, a na morzu algi, trawy morskie z rodzaju Zostera i rupię morską[4][10].

Status i ochrona

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje turkana za gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku[4]. W 2015 roku organizacja Wetlands International szacowała liczebność światowej populacji na około 800–900 tysięcy osobników. Globalny trend liczebności uznawany jest za spadkowy, choć u niektórych populacji nie jest on znany[4][10].

W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej[11].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Somateria spectabilis, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b Carles Carboneras: Family Anatidae (Ducks, geese and Swans). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 1: Ostrich to Ducks. Barcelona: Lynx Edicions, 1992, s. 621. ISBN 84-87334-10-5. (ang.).
  3. ↑ a b D. Lepage: King Eider Somateria spectabilis. Avibase . . (ang.).
  4. ↑ a b c d Somateria spectabilis, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. ↑ a b Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Mergini Rafinesque, 1815 (wersja: 2020-01-10). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
  6. ↑ K. Linneusz, Systema naturae per regna tria naturae: secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, wyd. 10, t. 1, Holmiae 1758, s. 123 (łac.).
  7. ↑ a b King Eider (Somateria spectabilis). IBC: The Internet Bird Collection. . (ang.).
  8. ↑ a b F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Screamers, ducks, geese, swans. IOC World Bird List: Version 10.1. . (ang.).
  9. ↑ Komisja Faunistyczna. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2018. „Ornis Polonica”. 60, s. 125–160, 2019. 
  10. ↑ a b Species factsheet: Somateria spectabilis. BirdLife International. . (ang.).
  11. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne