Э̨
Wygląd przypnij ukryj
| |
| Informacje podstawowe | |
| Majuskuła |
Э̨ |
|---|---|
| Minuskuła |
э̨ |
| Podstawowe pismo | |
| Pochodzenie | |
| Oparty na grafemie | |
| Znak diakrytyczny | |
| Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. | |
Э̨, э̨ – litera rozszerzonej cyrylicy, wykorzystywana dawniej w cyrylickim wariancie alfabetów litewskiego i polskiego. Powstała poprzez połączenie litery Э ze znakiem diakrytycznym ogonek.
Э̨ w cyrylicy polskiej
Litera Э̨ została wymieniona w cyrylickim alfabecie polskim umieszczonym w książce „Элемэнтар̌ъ для дзеци вейскихъ” (Elementarz dla dzieci wiejskich), wydanej w 1865 r. Jest również wzmiankowana w wydanym rok później zbiorze reguł gramatycznych pt. „Грамматыка е̨зыка польскего” (Gramatyka języka polskiego).
Kodowanie
| Forma | Wygląd | Części składowe | Kodowanie | |
|---|---|---|---|---|
| majuskuła | Э̨ | U+042D Э |
U+0328 ◌̨ |
U+042D U+0328 |
| minuskuła | э̨ | U+044D э |
U+0328 ◌̨ |
U+044D U+0328 |
Przypisy
- ↑ Subačius Giedrius. The letter <Ј>and Lithuanian Cyrillic script: two language planning strategies in the late nineteenth century. „Journal of Baltic Studies”. 39 (1), s. 73–82, marzec 2008.
- ↑ Элемэнтар̌ъ для дзеци вейскихъ. С. Петербургъ: 1865. (pol.).brak strony w książce
- ↑ Грамматыка е̨зыка польскего. Варшава: 1866. (pol.).brak strony w książce
| Podstawowe litery i litery używane w językach słowiańskich | |
|---|---|
| Inne litery | |
| Litery nieużywane współcześnie | |
| Digrafy |
|
| Trigrafy | |
| Tetragrafy | |
| Pentagrafy | |
| Elementy systemu liczbowego i inne znaki |
