W dzisiejszym świecie Żyję w strachu stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Wraz z postępem technologii i globalizacją Żyję w strachu stał się głównym tematem w różnych sferach życia codziennego. Niezależnie od tego, czy w sferze zawodowej, akademickiej czy osobistej, Żyję w strachu nabrał kluczowego znaczenia i wywołał debaty i dyskusje na temat jego implikacji i konsekwencji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Żyję w strachu, od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na współczesne społeczeństwo. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Żyję w strachu, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat, który jest dziś tak aktualny.
![]() Plakat filmu | |
Gatunek | |
---|---|
Rok produkcji | |
Data premiery |
22 listopada 1955 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania |
113 minut |
Reżyseria | |
Scenariusz | |
Muzyka | |
Zdjęcia | |
Scenografia |
Żyję w strachu (jap. 生きものの記録 Ikimono no kiroku) – japoński dramat filmowy z 1955 roku, kręcony w Tokio.
Podczas pracy nad ścieżką dźwiękową do filmu zmarł Fumio Hayasaka. Nieżyjącego już kompozytora zastąpił Masaru Satō[1].
Obawiający się wojny atomowej przemysłowiec, Kiichi Nakajima, chce zakończyć swoje interesy i uciec do Brazylii. Próbując zapobiec jego planom, rodzina zamierza go ubezwłasnowolnić. Nakajima podpala własną fabrykę, przez co załamuje się psychicznie i zostaje zamknięty w zakładzie dla chorych umysłowo[2].
i inni[3]