Świadkowie Jehowy w Angoli

W tym artykule szczegółowo omówimy Świadkowie Jehowy w Angoli, temat, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Świadkowie Jehowy w Angoli to złożony i fascynujący temat, który ma ogromne znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane z Świadkowie Jehowy w Angoli, od jego pochodzenia po wpływ na życie codzienne. Ponadto zbadamy różne perspektywy i opinie, które istnieją wokół Świadkowie Jehowy w Angoli, w celu zapewnienia szerokiego i zrównoważonego spojrzenia na ten bardzo istotny temat. Przygotuj się na zanurzenie się w ekscytującym świecie Świadkowie Jehowy w Angoli!

Świadkowie Jehowy w Angoli
Państwo

 Angola

Liczebność
(2023)

169 960

% ludności kraju
(2023)

0,5%

Liczba zborów
(2023)

2567

Rozpoczęcie działalności

ok. 1938

Multimedia w Wikimedia Commons
Mapa konturowa Angoli
Miejscowości w Angoli, w których znajdują się Sale Zgromadzeń Świadków Jehowy oraz zaznaczone na niebiesko Biuro Oddziału
Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (portugalskojęzyczne wyd. zrewidowane)
W Angoli co miesiąc prowadzi się przeciętnie 504 213 bezpłatnych kursów biblijnych (2023)[1]

Świadkowie Jehowy w Angoli – społeczność wyznaniowa w Angoli, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2023 roku 169 960 głosicieli, należących do 2567 zborów[2]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2023 roku zgromadziły się 643 854 osoby[1][3][a]. Działalność miejscowych wyznawców koordynuje Biuro Oddziału w Luanda Sul[4]. Sale Zgromadzeń znajdują się w miejscowościach Viana, Huambo, Cuca, M’banza-Kongo, N’dalatando, Saurimo, Luena oraz Soyo. Jedna z 27 wspólnot Świadków Jehowy na świecie, których liczebność przekracza 100 000 głosicieli[5].

Historia

Początki i rozwój

Pierwsze wiadomości o działalności Świadków Jehowy w Angoli nadesłali w 1938 roku Olga i Gray Smithowie z Kapsztadu[6][7]. Wyruszyli oni z Johannesburga samochodem przystosowanym do publicznego odtwarzania nagranych wykładów biblijnych. Podczas trzymiesięcznej podróży pozyskali wielu prenumeratorów „Strażnicy” i rozpowszechnili 8158 Biblii, książek i broszur. Dotarli do mieszkańców miast na zachodzie Angoli[6].

W 1950 roku działalnością kaznodziejską objęto drugie pod względem wielkości miasto Angoli – Huambo, nazywane Nova Lisboa. Później pojawili się tam wyznawcy tacy jak: João da Silva Wima, Leonardo Sonjamba, Agostinho Chimbili, Maria Etosi i Francisco Portugal Eliseu. Liczba głosicieli w całej Angoli wynosiła wówczas 14 osób. W 1955 roku w całym kraju było 30 głosicieli, większość w Baía dos Tigres.

W 1956 roku do Angoli przybył misjonarz Szkoły Gilead – Mervyn Passlow z żoną Aurorą. Rok później liczba Świadków Jehowy wynosiła 54 osoby.

W 1961 roku miały miejsce pierwsze aresztowania Świadków Jehowy za prowadzenie działalności religijnej.

W 1967 roku do Sá da Bandeira przeprowadziła się nowo ochrzczona Zuleika Fareleiro, która prowadziła działalność kaznodziejską, chociaż działalność ta była wówczas zakazana. W 1969 roku miały miejsce kolejne uwięzienia Świadków Jehowy za działalność religijną.

W 1974 roku w Angoli działało ponad 1500 głosicieli. W maju tego samego roku wypuszczono Świadków Jehowy z więzień. W marcu 1975 roku odbyło się pierwsze większe zgromadzenia religijne w hali Cidadela Desportiva, w Luandzie. W 1975 roku wydalono z Angoli wszystkich „białych” Portugalczyków, w tym również nadzorujących działalność Świadków Jehowy. 5 września 1975 roku minister sprawiedliwości oficjalnie zalegalizował działalność Świadków Jehowy. Zanotowano też w tym okresie 3055 głosicieli.

Prześladowania religijne

W roku 1976 na Świadków Jehowy spadły prześladowania ze strony władz. Próbowano zmusić ich do wykupywania legitymacji partyjnych. Biuro Polityczne Komitetu Centralnego MPLA oskarżyło Świadków o nawoływanie do nieposłuszeństwa wobec państwa, do znieważania sztandaru oraz do uchylania się od pełnienia służby wojskowej. Rozgłośnia Kościoła katolickiego w swoich programach informowała, że Świadkowie prowadzą działalność wywrotową.

8 marca 1978 roku Biuro Polityczne Komitetu Centralnego MPLA wprowadziło oficjalny zakaz działalności. Nastąpił okres masowych zwolnień z pracy, aresztowań, wtrącania do więzień i obozów pracy, przesiedleń oraz wydawania wyroków śmierci. W tym czasie tysiące Świadków Jehowy opuściło Angolę.

W 1979 roku miała miejsce wizyta w Angoli Alberta Oliha z Biura Oddziału w Nigerii. Rok później Ciało Kierownicze Świadków Jehowy Świadków Jehowy przysłało do Angoli Alberta Olugbebiego z Biura Oddziału w Nigerii.

W 1986 roku powstał pierwszy zbór posługujący się językiem nyaneka[8].

W 1987 roku zanotowano liczbę 8388 głosicieli. W 1990 roku portugalscy współwyznawcy przekazali pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez suszę.

Prawna rejestracja i rozwój działalności

Lata 90. XX wieku

10 kwietnia 1992 roku prawnie uznano działalność ponad 18 000 Świadków Jehowy w Angoli[9]. Ze względu na neutralność Świadków Jehowy w wojnie domowej miały miejsce aresztowania i egzekucje odmawiających wzięcia broni do ręki[10].

W 1993 roku zorganizowano wielkie kongresy. Rok później przybyli misjonarze Świadków Jehowy. Po raz pierwszy kongresy pod hasłem „Bojaźń Boża” zorganizowano na prowincji: jeden w Bengueli, gdzie zgromadziły się 2043 osoby, a drugi w Namibe, na który przybyło 4088 osób. Łączna liczba obecnych na wszystkich zgromadzeniach osiągnęła 67 278, z czego 962 ochrzczono[11].

W 1995 roku osiągnięto liczbę ponad 26 000 głosicieli, a ponad 66 000 osób przybyło na kongresy pod hasłem „Rozradowani chwalcy Boga” zorganizowane w Angoli. 1 września 1996 roku zaczęło funkcjonować angolskie Biuro Oddziału. W następnym roku powstała pierwsza w Angoli Sala Królestwa w Lubango. W roku 1998 zorganizowano w Huambo pierwsze zgromadzenie okręgowe pod hasłem „Boża droga życia” w języku umbundu, uczestniczyło w nim przeszło 3600 osób.

2000–2009

W 2000 roku przekroczono liczbę 40 000 głosicieli (ok. 0,3% ludności Angoli). Cztery lata później liczba głosicieli osiągnęła 54 000. 8 stycznia 2005 roku otworzono nowe Biuro Oddziału. Dwa lata później zanotowano liczbę 65 705 głosicieli. W roku 2007 powstała pierwsza grupa języka czokwe[12]. W roku 2008 osiągnięto liczbę 71 804 głosicieli. Powstał pierwszy zbór języka kimbundu.

2010–2019

W 2010 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku luvale. W roku 2013 w Angoli działało 99 425 głosicieli (ok. 0,4% ludności Angoli). W roku 2014 przekroczono liczbę 100 tysięcy głosicieli. W tym samym roku powstała pierwsza grupa języka ibinda[12].

25 stycznia 2015 roku na Estádio 11 de Novembro w Luandzie odbył się specjalny program z okazji wizyty przedstawiciela Biura Głównego Świadków Jehowy. Było to największe pojedyncze zgromadzenie Świadków Jehowy w historii w tym kraju. Z programu skorzystało ponad 41 tysięcy osób zebranych na tym stadionie, a kolejne 11 500 osób skorzystało z transmisji do Sali Zgromadzeń[13]. W marcu 2015 roku Świadkowie Jehowy zorganizowali pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez powódź w prowincji Benguela[14]. W tym samym roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata w języku kongo (Angola) oraz umbundu.

W 2017 roku Świadkowie Jehowy rozpoczęli organizowanie pomocy humanitarnej dla uchodźców, ofiar konfliktów zbrojnych i fali przemocy w Demokratycznej Republice Konga. Wśród uchodźców, którzy schronili się w Angoli jest ponad 870 Świadków Jehowy i ich dzieci[15].

25 sierpnia 2017 roku, w czasie odbywającego się kongresu regionalnego pod hasłem „Nie poddawaj się!” w Sali Zgromadzeń w Luandzie, 405 uczestników straciło przytomność, gdy w głównym audytorium oraz w toaletach nieznani sprawcy rozpylili trujący gaz. Nikt nie zginął, a 43 poszkodowanym udzielono pomocy medycznej w miejscowych szpitalach. Jeszcze tego samego dnia policja zatrzymała trzech podejrzanych mężczyzn. W kongresie uczestniczyło ponad 12 000 osób, a 188 zostało ochrzczonych[16][17][18][19]. We wrześniu 2018 roku w Maputo w Mozambiku odbył się kongres specjalny pod hasłem „Bądź odważny!” z udziałem delegacji z Angoli[20].

14 września 2018 roku w Lubango ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku nyaneka[21].

W roku 2018 w Angoli przekroczono liczbę 155 tysięcy głosicieli.

25 i 26 maja 2019 roku w obozie dla uchodźców Lóvua odbyły się zgromadzenia obwodowe pod hasłem „Bądź silny!”. Z programu w języku lingala skorzystało 380 osób, a 3 zostały ochrzczone, natomiast z programu w języku tshiluba skorzystało 630 osób, a 6 zostało ochrzczonych. Byli to uchodźcy z Demokratycznej Republiki Konga, gdzie panuje niespokojna sytuacja. Zbudowano też dwie tymczasowe Sale Królestwa. Korzystają z nich cztery zbory — trzy tshiluba i jeden lingala[22].

W 2019 roku delegacje z Angoli brały udział w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w Brazylii i Portugalii[23].

24 listopada 2019 roku na specjalnym zgromadzeniu w Sali Zgromadzeń w Vianie ogłoszono wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku kongo. W 2019 roku w Angoli w zborach posługujących się językiem kongo było 1524 głosicieli[24].

Lata 20. XXI wieku

W 2020 roku co miesiąc prowadzono przeciętnie ponad 720 000 bezpłatnych kursów biblijnych[3][25][26]. Osiągnięto liczbę 167 638 głosicieli[27].

7 kwietnia 2020 roku w związku z pandemią COVID-19 program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa w sześciu językach (ibinda, kimbundu, kongo, nyaneka, portugalskim i umbundu) nadało sześć stacji radiowych[28]; stacje radiowe transmitują również program zebrań zborowych. Z powodu tej pandemii miejscowe Biuro Oddziału utworzyło do lipca 2020 roku 37 Komitetów Pomocy Doraźnej. W formie pomocy humanitarnej ponad 50 000 najbardziej potrzebującym Świadkom Jehowy i osobom zainteresowanym dostarczyły ponad 693 tony żywności[29][30].

16 stycznia 2021 roku Genésio Verdiano, członek Komitetu Oddziału w Angoli, w nagranym wcześniej przemówieniu ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku umbundu. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji. W Angoli tym językiem posługuje się 6500 głosicieli[31].

21 listopada 2021 roku Eric Raffaeli, członek miejscowego Komitetu Oddziału, w nagranym wcześniej przemówieniu ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku kimbundu. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji. Program obejrzało około 11 000 osób. W Angoli tym językiem posługuje 2614 głosicieli w 55 zborach[32].

3 grudnia 2022 roku Samuel Campos, członek angolskiego Komitetu Oddziału ogłosił wydanie Ewangelii według Mateusza i Dziejów Apostolskich w językach czokwe i ibinda. Nagrany wcześniej program obejrzało około 2000 osób. Językiem czokwe w 2022 roku posługiwało się 1595 głosicieli. W Angoli było 10 zborów tego języka, a w Demokratycznej Republice Konga — 23. Językiem ibinda posługiwało się 546 głosicieli w 13 zborach w eksklawie Kabinda. Zanim wydano Ewangelię według Mateusza i Dzieje Apostolskie, w tym języku nie było żadnej księgi biblijnej. Dlatego głosiciele korzystali z Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku portugalskim[12].

28 lipca 2023 roku Salvador Domingos, członek angolskiego Komitetu Oddziału W czasie kongresu regionalnego pod hasłem „Okazujcie cierpliwość!” w Lubango, ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku nyaneka. Jest to pierwszy kompletny przekład Biblii w tym języku. Z programu skorzystało 2621 osób. Językiem tym w 2023 roku posługiwało się 1544 głosicieli w 41 zborach i 5 grupach[8]. 23 września 2023 roku Johannes De Jager, członek angolskiego Komitetu Oddziału ogłosił wydanie Ewangelii według Mateusza i Dziejów Apostolskich w angolskim języku migowym (LAS). To pierwsze księgi biblijne przetłumaczone na ten język. Ze specjalnego programu w Sali Zgromadzeń w Luandzie skorzystało 1881 osób. W 37 zborach, 7 grupach i 1 grupie pilotażowej tego języka działa ponad 1000 głosicieli[33]. 13 stycznia 2024 roku Jeffrey Winder z Ciała Kierowniczego ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku czokwe. W miejscowym Biurze Oddziału w Luandzie zorganizowano specjalne spotkanie z którego skorzystało 187 osób, a z transmisji — 353 427. Było wśród nich 1644 głosicieli mówiących językiem czokwe. W 10 zborach tego języka w Angoli jest 462 głosicieli, a w 21 zborach w Demokratycznej Republice Konga — 734 głosicieli[34].

28 czerwca 2024 roku, podczas kongresu regionalnego pod hasłem „Głośmy dobrą nowinę!” w Menongue, Johannes De Jager, członek Komitetu Oddziału w Angoli, ogłosił wydanie Ewangelii Mateusza i Łukasza oraz Dziejów Apostolskich w Przekładzie Nowego Świata w języku ngangeli. W 2024 roku językiem tym posługiwało się 260 głosicieli w ośmiu zborach i grupach w Angoli i Namibii[35]. 2 sierpnia 2024 roku podczas kongresu regionalnego pod hasłem „Głośmy dobrą nowinę!” w Kabindzie, Carlos Hortelão z Komitetu Oddziału w Angoli ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku ibinda. Programu wysłuchało łącznie 953 obecnych. To pierwsze tłumaczenie Biblii w tym języku, którym posługuje się 335 głosicieli w 13 zborach i 1 grupie[36].

Serwis jw.org jest jedną z najpopularniejszych stron internetowych w Angoli[37]. Wzrost liczby głosicieli powoduje powstanie każdego miesiąca przeciętnie jednego „nowego obwodu”, składającego się z kilkunastu zborów; 15 obwodów rocznie[38]. W związku ze wzrostem liczby głosicieli w 2020 roku potrzeba było około 300 nowych Sal Królestwa i 13 Sal Zgromadzeń[39].

Kongresy regionalne organizuje się w 9 językach[b].

W miejscowym Biurze Oddziału tłumaczy się publikacje na 10 języków, m.in.: czokwe, kongo (Angola), mbundu (kimbundu), luvale, ngangela, nyaneka, umbundu i angolski język migowy[4]. W lutym 2024 roku zaplanowano zakończenie remontu w zakupionym w grudniu 2021 roku nowym budynku Biura Oddziału, w którym będzie 57 pokojów oraz 60 pomieszczeń biurowych[40][41].

Od maja do października 2022 roku przybyło ponad 265 000 nowych bezpłatnych kursów biblijnych[42]. Od 2014 do 2024 roku liczba głosicieli wzrosła ze 108 tysięcy do 170 tysięcy, z tego prawie 130 tysięcy mieszka w stolicy (75% głosicieli w kraju)[43].

Statystyki

Liczba głosicieli (w tym pionierów)

Dane na podstawie oficjalnych raportów o działalności[44]:

  • najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym[c] (liczby nad słupkami na wykresie)
  • przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu; w przypadku braku miejsca na wykresie liczbę pionierów podano nad wykresem w nawiasie; od 2017 roku podawana jest tylko liczba pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych)

Wartości opisów na wykresie podano w tysiącach:

Uwagi

  1. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadza się ponownie w Sali Królestwa oraz w formie „hybrydowej” (wszyscy uczestnicy w Sali Królestwa i odbierający program transmitowany przez wideokonferencje mogą brać czynny udział w punktach i dyskusjach; były też transmitowane przez stacje radiowe i telewizyjne). Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program został zamieszczony w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
  2. ↑ Kongresy regionalne organizuje się w językach: angolskim migowym, czokwe, kimbundu, kongo (Angola), lingala, luvale, nyaneka, portugalskim i ubundu.
  3. ↑ Rok służbowy liczony jest od września do sierpnia następnego roku kalendarzowego.

Przypisy

  1. ↑ a b Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2023 , jw.org.
  2. ↑ Angola – Ilu tam jest Świadków Jehowy , jw.org .
  3. ↑ a b Angola, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, grudzień 2016, s. 2.
  4. ↑ a b Watchtower, Biuro Oddziału w Angoli , jw.org .
  5. ↑ Watchtower, Coraz więcej krajów w „klubie stutysięczników” , jw.org, 2015 .
  6. ↑ a b Pedro Pinto, Gerhard Besier (red.), Katarzyna Stokłosa, Jehovah's Witnesses in Europe: Past and Present, Cambridge Scholars Publishing, 2016, s. 264, ISBN 978-1-4438-9847-8 (ang.).
  7. ↑ Tudor Petcu, Persecutarea Martorilor lui Iehova - Vol. II , issuu.com, 1 lutego 2022, s. 188 (rum.).
  8. ↑ a b Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku nyaneka , jw.org, 4 sierpnia 2023 .
  9. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2001, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 126.
  10. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2001, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 66, 126.
  11. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2001 , jw.org, s. 133.
  12. ↑ a b c Watchtower, Wydanie Ewangelii według Mateusza i Dziejów Apostolskich w językach czokwe i ibinda , jw.org, 9 grudnia 2022 .
  13. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z Mozambiku i Angoli , jw.org, czerwiec 2015 .
  14. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy niosą pomoc ofiarom powodzi w Angoli , jw.org .
  15. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy organizują pomoc humanitarną dla ofiar konfliktów zbrojnych w Demokratycznej Republice Konga , jw.org, 25 lipca 2017 .
  16. ↑ Paulo Sérgio, Mais de 400 fiéis desmaiam no congresso dos Jeová , O País, 26 sierpnia 2017 (port.).
  17. ↑ Derek Welch, Jehovah's Witnesses Victims of Gas Attack in Angola , World Religion News, 16 września 2017 (ang.).
  18. ↑ Inemesit Udodiong, Toxic gas attack affects 400 Jehovah's Witnesses in Angola , pulse.ng, 28 sierpnia 2017 (ang.).
  19. ↑ Watchtower, Rozpylenie toksycznego gazu na kongresie w Angoli , jw.org, 29 sierpnia 2017 .
  20. ↑ Watchtower, Kongresy specjalne 2018 , jw2018.org, 10 września 2017 .
  21. ↑ Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w kolejnych czterech językach , jw.org, 17 września 2018 .
  22. ↑ Watchtower, Zgromadzenia w językach lingala i tshiluba w obozie dla uchodźców w Angoli , jw.org, 18 września 2019 .
  23. ↑ Watchtower, Kongresy międzynarodowe 2019 , jw2019.org, 8 sierpnia 2018 .
  24. ↑ Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku kongo , jw.org, 28 listopada 2019 .
  25. ↑ Watchtower, Zakończenie nauki przez 148 klasę Szkoły Gilead — Za kulisami , jw.org, 15 czerwca 2020 .
  26. ↑ Watchtower, Osiągnięcia organizacji – dystrybucja literatury w Republice Południowej Afryki , jw.org, 15 czerwca 2015 .
  27. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 2020 , jw.org.
  28. ↑ Watchtower, Pamiątka w 2020 roku — Afryka. Program Pamiątki w telewizji i radiu , jw.org, 16 kwietnia 2020 .
  29. ↑ Watchtower, Sprawozdanie Ciała Kierowniczego nr 5/2020 , jw.org, 24 lipca 2020 .
  30. ↑ Watchtower, Niesienie potrzebującym pomocy materialnej , jw.org, 1 lutego 2021 .
  31. ↑ Watchtower, Wydanie Przekładu Nowego Świata w języku umbundu , jw.org, 20 stycznia 2021 .
  32. ↑ Watchtower, Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku kimbundu , jw.org, 29 listopada 2021 .
  33. ↑ Watchtower, Wydanie Ewangelii według Mateusza i Dziejów Apostolskich w angolskim języku migowym , jw.org, 5 października 2023 .
  34. ↑ Watchtower, Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku czokwe , jw.org, 22 stycznia 2024 .
  35. ↑ Wydanie Biblii w sześciu językach w czerwcu 2024 roku , jw.org, 18 lipca 2014.
  36. ↑ Wydanie Biblii w siedmiu językach w sierpniu 2024 roku , jw.org, 11 września 2024.
  37. ↑ How popular is jw.org? , alexa.com (ang.).
  38. ↑ Watchtower, Osiągnięcia organizacji — Jehowa troszczy się o swój lud , jw.org, 28 listopada 2019 .
  39. ↑ Watchtower, JW Broadcasting — marzec 2020 , jw.org, 2 marca 2020 .
  40. ↑ Watchtower, Prace remontowe w budynku zakupionym na potrzeby Biura Oddziału w Angoli , jw.org, 25 kwietnia 2022 .
  41. ↑ Sprawozdanie Ogólnoświatowego Działu Projektowo-Budowlanego za rok 2022 , jw.org, 1 lutego 2023 .
  42. ↑ Watchtower, Sprawozdanie Ciała Kierowniczego nr 1/2023 , jw.org, 6 stycznia 2023 .
  43. ↑ Sprawozdanie z Angoli data = 2024 , jw.org .
  44. ↑
    Dane statystyczne za:
    • 1963 — Raport ze służby świadków Jehowy na całym świecie za rok 1963. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXV nr 6, s. 10–13, 1964. 
    • 1964 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVI nr 8, s. 10–13, 1965. 
    • 1965 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVII nr 14, s. 8–11, 1966. 
    • 1966 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXVIII nr 5, s. 10–13, 1967. 
    • 1967 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. LXXXIX nr 6, s. 10–12, 1968. 
    • 1968 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XC nr 4, s. 10–12, 1969. 
    • 1969 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCI nr 4, s. 14–19, 1970. 
    • 1970 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCII nr 4, s. 20–25, 1971. 
    • 1971 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIII nr 5, s. 18–23, 1972. 
    • 1972 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIV nr 6, s. 22–27, 1973. 
    • 1973 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCV nr 8, s. 12–17, 1974. 
    • 1974 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVI nr 8, s. 14–19, 1975. 
    • 1975 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVII nr 8, s. 14–19, 1976. 
    • 1976 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCVIII nr 8, s. 10–15, 1977. 
    • 1977 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. XCIX nr 8, s. 14–19, 1978. 
    • 1978 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. C nr 8, s. 8–13, 1979. 
    • 1979 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CI nr 7, s. 16–21, 1980. 
    • 1980 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CII nr 7, s. 18–23, 1981. 
    • 1981 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIII nr 7, s. 12–17, 1982. 
    • 1982 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIV nr 7, s. 12–17, 1983. 
    • 1983 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CV nr 8, s. 16–21, 1984. 
    • 1984 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVI nr 8, s. 20–25, 1985. 
    • 1985 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVII nr 5, s. 20–25, 1986. 
    • 1986 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CVIII nr 3, s. 6–11, 1987. 
    • 1987 — Sprawozdanie roczne z ogólnoświatowej działalności Świadków Jehowy. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”. CIX nr 3, s. 12–17, 1988. 
    • 1988 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1988. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 4–7, 15 lutego 1989. 
    • 1989 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1989. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 20–23, 1 stycznia 1990. 
    • 1990 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1990. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 18–21, 1 stycznia 1991. 
    • 1991 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1991. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 10–13, 1 stycznia 1992. 
    • 1992 — Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy na całym świecie w roku służbowym 1992. „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, s. 12–15, 1 stycznia 1993. 
    • 1993 — Rocznik Świadków Jehowy 1994. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1994, s. 34–41.
    • 1994 — Rocznik Świadków Jehowy 1995. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1995, s. 34–41.
    • 1995 — Rocznik Świadków Jehowy 1996. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1996, s. 34–41. ISBN 83-904630-5-9.
    • 1996 — Rocznik Świadków Jehowy 1997. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1997, s. 34–41. ISBN 83-86930-08-X.
    • 1997 — Rocznik Świadków Jehowy 1998. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1998, s. 32–39. ISBN 83-86930-18-7.
    • 1998 — Rocznik Świadków Jehowy 1999. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1999, s. 32–39. ISBN 83-86930-29-2.
    • 1999 — Rocznik Świadków Jehowy 2000. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2000, s. 32–39. ISBN 83-86930-36-5.
    • 2000 — Rocznik Świadków Jehowy 2001. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 32–39. ISBN 83-86930-44-6.
    • 2001 — Rocznik Świadków Jehowy 2002. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2002, s. 32–39. ISBN 83-86930-54-3.
    • 2002 — Rocznik Świadków Jehowy 2003. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2003, s. 32–39. ISBN 83-86930-60-8.
    • 2003 — Rocznik Świadków Jehowy 2004. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2004, s. 32–39. ISBN 83-86930-72-5.
    • 2004 — Rocznik Świadków Jehowy 2005. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2005, s. 32–39. ISBN 83-86930-76-4.
    • 2005 — Rocznik Świadków Jehowy 2006. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2006, s. 32–39. ISBN 83-86930-83-7.
    • 2006 — Rocznik Świadków Jehowy 2007. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2007, s. 32–39. ISBN 83-86930-89-6.
    • 2007 — Rocznik Świadków Jehowy 2008. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2008, s. 32–39. ISBN 83-86930-93-4.
    • 2008 — Rocznik Świadków Jehowy 2009. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2009, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-00-5.
    • 2009 — Rocznik Świadków Jehowy 2010. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2010, s. 32–39. ISBN 978-83-61557-06-7.
    • 2010 — Rocznik Świadków Jehowy 2011. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2011, s. 40–47. ISBN 978-83-61557-21-0.
    • 2011 — Rocznik Świadków Jehowy 2012. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2012, s. 44–51. ISBN 978-83-61557-26-5.
    • 2012 — Rocznik Świadków Jehowy 2013. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2013, s. 180–187. ISBN 978-83-61557-32-6.
    • 2013 — Rocznik Świadków Jehowy 2014. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 178–187.
    • 2014 — Rocznik Świadków Jehowy 2015. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 178–187.
    • 2015 — Rocznik Świadków Jehowy 2016. Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
    • 2016 — Rocznik Świadków Jehowy 2017. Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 178–187.
    • 2017 — Ilu Świadków Jehowy jest na całym świecie. jw.org. . – podstrony dla poszczególnych krajów

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Świadkowie Jehowy w Afryce