W dzisiejszym świecie Śmiertelność stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu osób w każdym wieku i o każdej specjalizacji. Od momentu pojawienia się Śmiertelność przyciąga uwagę zarówno indywidualnych osób, jak i ekspertów, wywołując debaty, badania i analizy dotyczące jego implikacji i reperkusji w różnych obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy najważniejsze aspekty związane ze zmienną Śmiertelność, od jej powstania po możliwe prognozy na przyszłość. Przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo, jego wpływ na kulturę i jego znaczenie na polu akademickim, aby zaoferować kompleksową i aktualną wizję tego, tak istotnego dzisiaj tematu.
Śmiertelność – termin występujący w ekologii, demografii i epidemiologii oznaczający zarówno zjawisko (przeciwieństwo nieśmiertelności), jak i częstość występowania tego zjawiska na określonym obszarze w określonym przedziale czasowym. Związana jest z nim miara zwana wskaźnikiem (współczynnikiem lub indeksem) śmiertelności (ang. mortality rate, death rate, fatality rate)[1][2]. Jest jednym z czterech podstawowych czynników decydujących o dynamice liczebności populacji obok rozrodczości, imigracji i emigracji[3].
Wskaźnik śmiertelności jest to częstość zjawisk śmierci osobników określonej populacji zanotowana na określonym obszarze w określonym przedziale czasowym:
gdzie N jest liczebnością populacji na początku wyznaczonego przedziału czasowego, S liczbą osobników zmarłych stwierdzoną w określonym czasie spośród tych, które żyły w chwili W ekologii często operuje się wskaźnikiem przeżywalności równym [3].
W badaniach wielu dzikich populacji wyliczanie tego wskaźnika napotyka na szereg trudności z racji trudności w ustaleniu liczebności populacji oraz wyznaczeniu wszystkich zjawisk śmierci jakie miały miejsce w danym czasie. W ekologii śmiertelność mierzy się bezpośrednio lub pośrednio[3]. Metoda bezpośrednia polega to na wyznakowaniu pewnej liczby osobników w określonym czasie i sprawdzeniu ile z nich dożywa do końca wyznaczonego okresu badawczego. Wskaźnik śmiertelności szacuje się wtedy na podstawie wzoru:
gdzie jest liczbą wyznakowanych osobników w chwili liczba wyznakowanych osobników, które dożyły do czasu Metoda pośrednia może być wyznaczana wtedy, gdy możliwe jest rozróżnienie osobników należących do różnych grup wiekowych. Jeżeli w danym czasie określi się liczebność osobników w wieku i w wieku to wskaźnik śmiertelności osobników w wieku jest równy:
gdzie jest stwierdzoną liczebnością osobników w wieku a liczebnością osobników w wieku Utożsamianie wskaźnika ze wskaźnikiem śmiertelności jest możliwe tylko wtedy gdy nie zależy on istotnie od wieku osobników i dla różnych grup wiekowych daje zbliżone wartości[3]. Stosowany jest on w odniesieniu do wielu populacji ryb[4].
Wskaźnik śmiertelności istotnie zależy od długości przedziału czasowego w jakim zlicza się zjawiska śmierci. Jeżeli założy się, że nie ulega on zmianie w czasie i w przedziałach wynosił to wskaźnik śmiertelności w przedziale czasowym będzie równy:
Jeżeli zatem wyznaczono wskaźnik śmiertelności w okresie jednostek czasowych i standaryzuje się jego wartość tak by pokazywała śmiertelność w jednostce czasu to należy użyć wzoru:
Wychodząc z tego wzoru, można wyliczyć granicę gdy w przedziale czasowym obliczony doświadczalnie wskaźnik śmiertelności wynosił i zakładamy, że przy podziale odcinka na d małych odcinków wskaźniki śmiertelności w tych małych odcinkach są równe. W ten sposób powstaje punktowy wskaźnik śmiertelności [4][6][3] zwany także chwilowym współczynnikiem śmiertelności[5]. Jest on równy:
Wielkość ta należy do mianowanych i wylicza się ją w jednostkach gdzie jednostka czasu jest taka, w jakiej wyliczono długość przedziału Jest wygodna w obliczeniach ze względu na swoją addytywność[3]. Pozwala ona na porównanie śmiertelności różnych populacji bądź tej samej populacji w różnych sezonach.
W ekologii populacji wyróżnia się śmiertelność ekologiczną, czyli faktycznie istniejącą w populacji w rzeczywistym siedlisku, zajmowanym również przez inne gatunki, np. przez populacje tworzące biocenozę (zob. oddziaływania międzygatunkowe) lub śmiertelność minimalną, która miałaby miejsce, gdyby populacja żyła w optymalnych warunkach[7][8].
W epidemiologii śmiertelność definiuje się jako iloraz liczby zgonów spowodowanych daną chorobą i liczby chorych na tę chorobę[8][9]. Niektóre czynniki chorobotwórcze według śmiertelności w 2016 roku w milionach (w nawiasie podano wskaźnik DALY w milionach lat)[a][10]:
W porównaniu z 2006 rokiem liczba zgonów z powyższych przyczyn wzrosła o 2,9% (wskaźnik DALY spadł o 8,6%). Największy procentowy wzrost liczby zgonów zanotowano w kategorii „zbyt niska aktywność fizyczna” (o 18%), a największy spadek w kategorii „molestowanie i przemoc seksualna” (spadek o 51%).
Zobacz też:Choroby według liczby chorych ludzi w 2016 roku w milionach (w nawiasie podano wskaźnik YLD w milionach lat oraz liczbę zgonów w milionach)[11][12]: