Łuniniec
W tym artykule zbadamy różne aspekty Łuniniec, aby zapewnić czytelnikowi pełną i szczegółową analizę tego tematu. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, poprzez wpływ na różne obszary społeczeństwa – zanurzymy się w podróż, w której zajmiemy się jego wieloma aspektami. Poprzez połączenie danych historycznych, aktualnych teorii i konkretnych przykładów staramy się zaoferować wszechstronną wizję, która pozwala na dokładne zrozumienie znaczenia Łuniniec we współczesnym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy jest to osoba, koncepcja, data czy jakikolwiek inny element zainteresowania, naszym celem jest zapewnienie czytelnikowi narzędzi niezbędnych do zagłębienia się w fascynujący świat Łuniniec i zrozumienia jego dzisiejszego znaczenia.
 Stacja kolejowa | |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Populacja (2010) • liczba ludności |
| ||||
| Nr kierunkowy |
47 | ||||
| Kod pocztowy |
225642 | ||||
| Tablice rejestracyjne |
1 | ||||
Położenie na mapie obwodu brzeskiego  | |||||
Położenie na mapie Białorusi  | |||||
Położenie na mapie Polski w 1939 r.  | |||||
 52°15′N 26°48′E/52,250000 26,800000
| |||||
| Strona internetowa | |||||
.jpg)
Łuniniec (biał. Лунінец, ros. Лунинец) – miasto na Białorusi, stolica rejonu w obwodzie brzeskim. 23,6 tys. mieszkańców (2010).
W mieście rozwinął się przemysł elektrotechniczny, spożywczy oraz drzewny[2]. Znajduje się w nim stacja kolejowa Łuniniec oraz parafia katolicka pw. św. Józefa.
Historia
Wieś duchowna położona była w końcu XVIII wieku w powiecie nowogródzkim województwa nowogródzkiego[3].
Za II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Łuniniec, w latach 1920–1939 również powiatu łuninieckiego. W okresie międzywojennym swoją siedzibę miała tutaj Brygada KOP „Polesie”.
Podczas okupacji hitlerowskiej, w marcu 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 3000 osób. W październiku 1942 roku Niemcy zlikwidowali getto, a Żydów zamordowali przy drodze do Pińska[4].
Demografia
Sport
Do 1939 roku w mieście funkcjonował klub piłkarski Ognisko Łuniniec.
Osoby związane z miastem
- Mieczysław Bohatkiewicz – polski duchowny katolicki, męczennik, błogosławiony katolicki, w latach 1936–1939 prefekt gimnazjum w Łunińcu
- Franciszek Drucki-Lubecki – polski ziemianin i działacz społeczny związany z ziemią łuniniecką, senator II i III kadencji (1928–1935)
- Zygmunt Jagodziński – polski społecznik, porucznik rezerwy piechoty Wojska Polskiego, uczestnik walk o niepodległość, polityk, działacz państwowy II RP, starosta powiatu łuninieckiego (1926-1930)
- Michał Jakubik – polski dowódca wojskowy (generał i pilot), w latach 1925–1931 był uczniem Prywatnego Koedukacyjnego Gimnazjum w Łunińcu
- Jerzy (Korenistow) – arcybiskup Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, pierwszy ordynariusz jego diecezji łódzko-poznańskiej, w okresie 1935-1938 był proboszczem i dziekanem w Łunińcu
- Ryszard Kraśko – polski pisarz, dziennikarz, autor powieści i opracowań historycznych, urodzony w Łunińcu
- Mikołaj Sukniewicz – major piechoty Wojska Polskiego i Armii Krajowej, urodzony w Łunińcu
- Czesław Zbierański – major Wojska Polskiego, inżynier, pionier lotnictwa i konstruktor lotniczy, starosta powiatu łuninieckiego
- Zygmunt Ziółkowski – polski samorządowiec, burmistrz Łunińca (1932–1937).
- Maks Korż – Białoruski wokalista, urodzony w Łunińcu.
Przypisy
- ↑ Численность населения по Республике Беларусь, областям и г. Минску (тысяч человек) на 1 января 2010 года. belstat.gov.by. . (ros.)..
- ↑ Łuniniec, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
- ↑ Вялікі гістарычны атлас Беларусі Т.2, Mińsk 2013, s. 109.
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part B, s. 1415.
Linki zewnętrzne
- Łuniniec, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 830.
- Archiwalne widoki miasta w bibliotece Polona
