Łój skórny

Łój skórny to temat, który w ostatnich latach przyciągnął uwagę społeczeństwa. Dzięki swojemu znaczeniu w obszarach akademickich, społecznych, politycznych i technologicznych, Łój skórny stał się punktem ciągłej debaty i niewyczerpanym źródłem informacji i kontrowersji. Od swoich początków do obecnego wpływu, Łój skórny okazał się tematem wieloaspektowym obejmującym szeroki zakres rozważań i aspektów. W tym artykule przeanalizujemy niektóre z najbardziej odpowiednich podejść związanych z Łój skórny, analizując jego wpływ w różnych obszarach i badając jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.

Ten artykuł dotyczy terminu biologicznego. Zobacz też: łój zwierzęcy (wołowy, owczy, kozi itp.).

Łój skórny, sebum – wydzielina gruczołów łojowych skóry ssaków. Zapewnia miękkość skóry i włosów, zmniejsza parowanie wody, a jednocześnie zabezpiecza przed wilgocią. Jego głównym składnikiem są estry cholesterolu i kwasów tłuszczowych[1].

Jego przeciętny skład to glicerydy (50%), woski (20%), skwalen (10%), inne węglowodory (5%), wolne kwasy tłuszczowe (5%), estry cholesterolu (4%), cholesterol (1%), inne sterole (1%), inne substancje (4%).

Jest ważny z punktu widzenia daktyloskopii, ponieważ współtworzy ślady linii papilarnych.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Słownik tematyczny. Biologia, cz. 2, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2011, s. 83, ISBN 978-83-01-16530-7.